รายละเอียด : จองจำรัก จองจำหัวใจ (TT)

“เรื่องบางเรื่องโอกาสมันก็มีได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น คนเราทุกคนไม่มีใครอยากเป็นคนโง่ซ้ำซากอยู่ได้ทุกครั้งหรอกค่ะ” “หมายความว่ายังไง” ราเมศร์มองหน้าเธอ ไม่เข้าใจกับประโยคปริศนานั้น “ฉันก็พูดไปเรื่อยเปื่อย ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ช่างมันเถอะ ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ” แสนรักมองคนตรงหน้าอย่างผิดหวัง จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่พูดความจริงเรื่องที่ไม่มาหาเธอตามนัดเมื่อวาน “เดี๋ยวสิรัก ขึ้นรถเถอะ พี่ไปส่ง” ชายหนุ่มบอกคนที่เบี่ยงตัวเดินหลบไปอีกทาง “ขอบคุณค่ะ แต่วันนี้ฉันอยากเดินไปทำงาน เช้าๆอย่างนี้อยากเดินคิดอะไรเงียบๆ” “งั้น พี่ก็จะเดินเงียบๆไปเป็นเพื่อน” ราเมศร์บอกอย่างไม่ยอมแพ้ ก้าวเท้าเดินตามหลังแสนรักไปเรื่อยๆก่อนจะเร่งฝีเท้าขึ้นมาเดินเคียงข้าง เขามองสีหน้าครุ่นคิดปนสับสนของเธออย่างใจไม่ดี หรือเธอจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ชายหนุ่มลอบถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้ม มือหนาเอื้อมไปจับมือเรียวของคนที่เดินอยู่ข้างๆอย่างที่เคยทำประจำ แสนรักดึงมือของเธอออกจากมืออบอุ่นที่มันเคยเป็นสิทธิ์ของเธอ แต่ตอนนี้มือแข็งแรงทั้งคู่ของราเมศร์ไม่ได้มีไว้สำหรับเธออีกต่อไปแล้ว “ทำไมล่ะ?” ชายหนุ่มเดินมาดักหน้าเธอ เริ่มทนไม่ได้กับท่าทางเฉยชาและคำพูดแปลกๆนั้น “แสนรักมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ ทำไมไม่บอกพี่ละ พี่ไม่เข้าใจท่าทางเย็นๆอย่างนี้ของรักหรอกนะ ขอทีเถอะ อย่าทำให้ปวดหัวไปมากกว่านี้ได้ไหม” ราเมศร์พูดเหมือนหมดความอดทน โดยที่ไม่รู้เลยว่าเธอก็หมดความอดทนกับเขาเหมือนกัน หญิงสาวมองเขาด้วยดวงตาสมเพชและเกลียดชังจนคนที่มองสบตาเห็นแล้วหวั่นใจ.....