ประวัตินักเขียน

ชื่อ : พรรณพัชร บรรพโต

นามปากกา : momoko

มยองนัง :  สวัสดีจ้า~ วันนี้มยองนังคนสวยรับเป็นพิธีกรสัมภาษณ์สดๆ เองเลย~ ว่าแต่หน้าตาดีๆ แบบนี้เป็นใครกัน แนะนำตัวกันหน่อยนึง >0</                                                                                 momoko: สวัสดีค่ะ ชื่อกิ๊ก นะคะ นักเขียนหน้าเก่ารุ่นสงครามโลกครั้งที่สอง(เว่อร์ซะ) แต่ไม่ได้เป็นกิ๊กกับโดม นิชคุณ หรือมาริโอ้ หรอกนะ เพราะว่ามีตัวจริงเป็นคุณพี่มาโกโตะ อยู่แล้ว อิอิ

มยองนัง :  นามปากกานี้ ท่านได้แต่ใดมา                                                                           momoko:  อ้อ…อยากรู้จริงอ่ะ ถ้าเกิดทันกันก็น่าจะได้อ่านเรื่อง Peach Girls บ้างนะ พอดีชอบที่นางเอกเป็นคนผิวสีน้ำผึ้งเหมือนกันและชอบความร้ายกาจของนังโมโม อุ๊ย...นังดูหยาบโลนเกินไป คุณโมโม ก็เลยยืมชื่อมาใช้สักหน่อย อยากจะน่ารักก็เลยเพิ่มโกะเข้าไปด้วยนะจ๊ะ         

มยองนัง :  หน้าตาปิ๊ง แก้มใสกันขนาดนี้ ยังเรียนอยู่กันรึเปล่าจ๊ะ                                               momoko:  ช่างเป็นคำถามที่ทิ่มแทงหัวใจจริงๆจบมานานม้ากกกกกกกกกกกแล้วละคะ แต่กำลังจะเรียนต่อปริญญาใจ สาขาภาษารักกับหนุ่มๆ Shinee อยู่นะ อิอิ

มยองนัง : ปกติตื่นมาตอนเช้า ทำอะไรกันเหรอ ห้ามตอบว่านั่งนะ ไม่งั้นมยองนังมีโกรธ =_=’’      momoko:  ตื่นมาเหรอ อือก็เล่นเกมสักตาสองตาก่อนมั้งแล้วค่อยมาอาบน้ำแปลงร่างลงมาวิ่งจ๊อกกิ้งรอบต้นมะม่วงเพื่อสลายไขมันจากนั้นก็หาอะไรหม่ำๆก่อนไปทำงานจ้า อยากรู้ทำไมเนี่ย

มยองนัง :  แล้วมาเริ่มสร้างสรรค์นางเอกสุดฮอต พระเอกสุดหล่อให้เราได้อ่านกันยังไงจ๊ะเนี่ย *0* momoko: โหย...ต้องสาวความกันไกลเลย คือเรื่องของเรื่องเป็นคนเพ้อฝันและชอบอ่านการ์ตูนรักและดูซีรี่ย์เกาหลี-ญี่ปุ่น อย่างหนักชนิดเข้าเส้นเลือดแดงก็เลยคิดอยากจะมีนางเอกพระเอกอย่างที่อยากจะให้มีจริงๆขึ้นมาบ้าง แต่ก็ลองเล่นๆอยู่นานกว่าจะเข้าตากรรมการนะ

มยองนัง :  สนใจรับมยองนังเป็นนางเอกเปล่าจ๊ะ                                                                momoko:  อยากเป็นไหมละจ๊ะ แต่นางเอกของกิ๊ก ต้องอึดหน่อยนะ ประมาณแบกข้าวสารได้อ่ะ สนไหม

มยองนัง : เวลาว่างชอบทำอะไรเหรอ มีงานอดิเรกรึเปล่า ของมยองนังนะ คือลั้ลลาไปในนิยายกะพระเอกหล่อๆ ทุกคนเลย อิอๆ เขิลลล -///-                                                                                 momoko:  งานอดิโรก เอ่ย งานอดิเรก เหรอก็มีนะ ว่างๆก็จะดูหนังฟังเพลงเล่นเกมเล่นได้ข้ามวันข้ามคืนแบบว่าตาเกือบบอดเลยละ(ช่างเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ)แต่งานอดิเรกที่มีสาระก็มีนะ กำลังเรียนทำขนมอยู่จ๊ะ  ว่างๆจะทำขนมอร่อยไปฝากน๊า

มยองนัง :  หัวใจยังว่างกันอยู่รึเปล่าเนี่ย~ กิ๊วๆ                                                                  momoko:  ว่างบ้างไม่ว่างบ้างเป็นพักๆอ่ะนะ ท่าทางเนื้อคู่จะยังไม่เกิดก็อยู่เป็นเพื่อนมยองนังไง

มยองนัง : เขียนหนังสือก็ต้องชอบอ่านหนังสือแน่นอน ชอบอ่านแนวไหนกันจ๊ะ                            momoko:  อ่านได้ทุกแนวนะ แต่เดี๋ยวนี้ชอบอ่านหนังสือพระ จริงๆนะ ไม่ได้สร้างภาพเวลาอ่านแล้วจิตใจมันสงบดีจัง เพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนมาไหนก็เจอแต่เด็กหนุ่มหน้าตาดีๆทุกที ป้ากลัวอดใจไม่ไหวเลยต้องหาอะไรมาทำให้ใจสงบไม่อย่างนั้น คงได้เลือดกำเดาไหลหรือไม่ก็คอเคล็ดแน่ๆ(ออกแนวหื่นไปไหมเนี่ย) (ฉ.13)บทสัมภาษณ์นี้เหมาะกับเด็กอายุเกินสิบสามปีขึ้นไป ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำในการบริโภคเนื้อหา

มยองนัง : ก่อนนอนทำอะไรอ่ะ ที่ไม่ใช่หลับตาน่ะ -3- (ขอมยองนังดักคออีกจิ๊ดนึง หนุกจังเลย \>o</) momoko:  กิ๊กชอบดูละครน้ำเน่าก่อนนอนหรือไม่ก็กริ๊งกร๊างเม้าท์มอยกับมิตรสหายนิดโหน่ย

มยองนัง :  ถ้าให้เราอ้อนนักอ่าน แต่ว่าห้ามใช้ “รักเราน้อยๆ แต่รักนานๆ” จะใช้อะไรแทนเหรอจ๊ะ     momoko: กิ๊กอ้อนไม่เป็นด้วยสิ มันขัดกับบุคลิกอย่างแรง แต่เมื่ออยากได้ก็จะสนองให้ชุดหนึ่งแล้วกันนะเอาแบบซอฟท์ๆนะ ไม่ต้องมารักกันทุกวัน ขอแค่นึกถึงกันวันละวินาทีก็พอ ฮิ้วว!!

มยองนัง :  ก่อนจากวันนี้ ฝากอะไรถึงเพื่อนๆ นักอ่านกันหน่อยสิจ๊ะ                                           momoko:  เป็นคนชอบพูดมากกว่าเขียนด้วยสิ เอาเป็นว่าขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจหยิบหนังสือของโมโมโกะ ขึ้นมาอ่านแล้วยังต้องเสียเงินซื้อมาเก็บเอาไว้ที่บ้านอีก คำว่าขอบคุณคงไม่เพียงพอเอาเป็นว่าจะดูแลใส่ใจเนื้อเรื่องไม่ให้ผู้อ่านที่น่ารักต้องผิดหวัง พระเอกนางเอกของโมโมโกะ ในทุกๆเรื่องจะต้องกุมหัวใจของนักอ่านทุกคนแน่นอน ติดตามกันไปนานๆนะคะ