รายละเอียด : เฮ็ทเธอร์แม่ยอดรัก

เฮ็ทเธอร์แม่ยอดรัก

สาวน้อยกัดริมฝีปากเต็มแรง โธ่...โคล นี่ถ้าโคลอยู่ที่นี่...ตรงนี้...เธอคงจะไม่ต้องหวั่นเกรงกับอะไรทั้งสิ้น...!

น้ำเสียงเย็นเฉียบเกรี้ยวกราดดังทะลุเข้าไปในความหม่นหมองเฮ็ทเธอร์กะพริบตาปริบ ตกใจผงะ ตัวแข็งขึ้นมาในทันใด ตะแคงเอียงๆ หันไปทางประตูทางทิศทางที่มาของเสียง "ผมไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวอะไรทั้งสิ้น!" เสียงว่ากราด "อยากรู้แค่ว่าทำไมถึงไม่มีใครแจ้งให้ผมทราบ!"

โคล! เธอดีดตัวผึง ลุกขึ้นนั่งตัวตรง ผ้าห่มเลื่อนหลุดเผยให้เห็นชุดคนไข้หลวมๆ ไร้รูปทรงที่ทางโรงพยาบาลสวมให้ เฮ็ทเธอร์หันขวับไปที่ประตูอย่างใจจดจ่อ  ได้ยินเสียงงืมงำเบาๆ ก่อนประตูจะเปิดผลัวะและพี่ชายบุญธรรมของเธอก็ก้าวฉับๆ เข้ามาข้างใน

ใบหน้ากระด้างเป็นสีเข้มพยับเมฆ ดวงตาสีเทาเงินลุกวาบภายใต้แนวคิ้วเข้มที่เห็นแต่ไกล เรือนกายสูงใหญ่ ผิวคร้าม กล้ามเนื้อตึงแน่น ความสูงใหญ่ของเขาบดบังนางพยาบาลร่างเล็กที่เดินตามหลังจนมิด ดวงตาสีอ่อนของหญิงสาวเป็นประกายพร่างด้วยเกล็ดน้ำตายามเห็นเขาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า

เฮ็ทเธอร์กางแขนออกกว้างคล้ายเด็กน้อยยามหักล้มได้รับบาดเจ็บที่โหยหาคนปลอบโยน

ดวงตาสีเทาลุกวาบเมื่อเห็นสภาพของเธอ ชั่วแวบที่เขาทำท่าเหมือนอยากจะอาละวาดให้หนำใจ โคลเหวี่ยงหมวกโคบาลทรงสูงสีครีมไว้บนเก้าอี้ก่อนจะโน้มตัวรวบร่าง บอบบางของหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนแข็งแรง โอบเธอแนบอกขณะหย่อนกายลงนั่งเบียดบนเตียงคนไข้