OH [Y] LOVE : 5 ความจิ้นอันเรืองรอง เสน่ห์ของนิยายวาย

"

"

เคะกับเมะ มันคือความฟินเมื่อคนหล่อมาตกหลุมรักกัน

นิยายวายแต่ละเล่มแน่นนอน ไม่ใครคนใดคนนึงระหว่างพระเอก นายเอกต้องมีสักคน หล่อลาก หล่อชนิดที่ใช้คำว่าหล่อแบบเพอร์เฟค ไม่ว่าจะเป็นสูงที่ต้องมากกว่า 180 ซม. ไหล่กว้าง ดวงตาเป็นประกาย รอยยิ้มมีเสน่ห์ กล้ามแขนที่แน่น และเมื่อเขาสองคนมาอยู่ด้วยความเพอร์เฟคของพวกเขาคือความฟินของเรา

"/

บทสนทนาที่เข้าใจกันยิ่งกว่าคู่ชาย-หญิง

หลายคนคนเข้าใจว่าการที่เมื่อเรามีปัญหาต้องการปรึกษาใครสักคน ด้วยการที่เป็นผู้ชายเหมือนกันทั้งคู่ ทำให้บางบทสนทนาสามารถสื่อได้ถึงกันได้เป็นอย่างดี ต่างฝ่ายต่างเข้าใจถึงความต้องการของกันและกัน ซึ่งต่างกับนิยายบางเรื่องที่เป็นคู่ชายหญิง นี่แหะมันคือความฟินที่อยากให้ได้ลองอ่านกัน

"/

รักหัวปักหัวปำ บอกว่า “ไม่” แต่ใจแม่งโคตร “ใช่”

ก็จะมีนิยายบ้างเล่มที่พระเอกนายเอก  เล่นแง่แสนงอล บอกบอกไม่รัก ไม่สนใจเขา แต่เห็นเขาเดินไปกับใคร ได้แต่เดินคอตกและคิดไม่ออกว่าทำไงถึงจะลืม จนสุดท้ายก็ลองทุ่มเทใจอีกรอบ

"/

ความเอาใจใส่ในทุกรายละเอียด เพียงแค่เรื่องเล็กน้อย ก็ทำให้เรายิ้มแก้มแทบแตก

ความมุ้งมิ้ง ความใส่ใจของกันและกัน แม้เรื่องจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม นายเอกจำได้ว่าพระเอกชอบกินอะไร ไม่ชอบอะไร ใส่ใจว่าต้องปรุงอาหารแบบไหนถึงจะถูกปาก แค่เนี้ยยย ก็ทำให้เราได้ยิ้มแก้มแทบแตกแล้ว

"

เวลาเกิดการหึงหวง มันฟินยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกหล้า

เวลาเราอ่านนิยายความรักของผู้ชายและผู้หญิงก็จะมีฉากให้เกิดความเข้าใจผิดและหึงหวงตามมา แน่นอนเหมือนเป็นนิยายวายความหึงหวงและชายกับชายก็จะรุนแรงกว่า ซึ่งจะลงเอยที่ “ฉันมีสิทธิ์ในตัวนาย”  >_< ฉากต่อไปไม่ต้องเดาเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะอ่านไปได้แต่อมยิ้ม และเชียร์ให้พวกเขาหึงกันบ่อยๆ