ซื้อครบ 600 บาท จัดส่งฟรีทั่วประเทศ
ติดต่อและร้องเรียน 02-4239999 กด 4The Storyteller EP02 นักเล่าเรื่อง
"ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่างหรอก ท้อก็พัก เหนื่อยก็นอน อย่าไปรู้สึกกับทุกเรื่องที่เข้ามาในชีวิตเลย จัดการความรู้สึกตัวเองมันยากยิ่งช่วงที่เหตุผลกับความรู้สึกไม่ได้ไปในทางเดียวกัน ค่อยๆ คิดหรือไม่คิดเลยสักพัก รู้สึกดีขึ้นเมื่อไรค่อยกลับมาทบทวนบางเรื่องดูอีกที ถึงตอนนั้นเราอาจไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องหนักหนาอะไรเลยก็ได้ พอผ่านมันไปได้ ความจริงที่ว่าก็ไม่ได้เลวร้ายสักเท่าไหร่หรอก"
-จากหนังสือ คิดถึงตอนนั้นเหมือนกันนะ-
__________________________________________________________
"ปฐวี ธุระพันธ์" นามปากกา "ง่วง"
"ง่วง" เจ้าของเพจ "บันทึกนึกขึ้นได้" ที่เป็นที่รู้จักและชื่นชอบมากมายทั้งใน Twitter และ Facebook ผู้ที่ถ่ายทอดมุมมองต่อเรี่องต่างๆ ทั้งที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิต การทำฝันให้เป็นจริง ชีวิตการทำงาน ตลอดจนเรื่องของความสัมพันธ์กับครอบครัว พื้นที่ที่เขารู้สึกไปเองว่าสามารถเยียวยาความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในใจ
อันดับแรกอยากให้แนะนำตัวกับแฟนๆร้านนายอินทร์หน่อยค่ะ:
ชื่อ ปฐวี ธุระพันธ์ นะครับ ชื่อเล่นชื่อ ง่วง หลายคนอาจจะสงสัยทำไมชื่อง่วง ต้องบอกว่าจริงแล้วชื่อแรกของเราคือ อั่งเปา ทีนี้ชื่อง่วงเป็นชื่อที่พ่อตั้งให้ หลังจากที่เราเกิดมาสักพักนึงแล้วเราเป็นเก็กที่นอนเยอะมาก เป็นเด็กที่แทบไม่ตื่นมากินนมเลย พ่อก็จะชอบเรียกว่า ตาง่วง อยู่ตลอดเวลาพอโตมาเราก็เลยใช้ 2 ชื่อ แต่พอมาทำหนังสือก็อยากใช้ชื่อที่คนจะจำเราได้กว่า ก็เลยใช้ชื่อง่วงมาเป็นนามปากกาในการเขียนหนังสือของเราด้วย
นอกเหนือจากเวลาทำงานประจำ เราทำอะไร:
เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ด้วยความที่ตอนเด็กๆเราโตมากับหนังสือที่มีอยู่ในบ้าน คือเวลาพ่อกับแม่ออกไปทำงานก็จะปิดบ้านให้เราอยู่บ้าน ไม่อยากให้เราออกไปไหนหรือไปเที่ยวไหน พออยู่ในบ้านก็ไม่รู้จะทำอะไร เราก็เลยมองไปในบ้านมีแต่หนังสือ ก็เลยจะอ่านหนังสือจนเราติดโตมาเป็นคนที่อ่านหนังสือไปเรื่อยๆ
จากที่เราเห็นจากในเพจบันทึกนึกขึ้นได้ง่วงเป็นคนเดินทาง ชอบเที่ยว:
เป็นคนชอบเที่ยว ชอบเที่ยวคนเดียว เวลาเราไปเที่ยว วิธีคิดของเรานะเวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อนประสาทสัมผัสเราจะปิดหมดเลยเราจะอยู่กับเพื่อนอย่างเดียว เราจะไม่มีความรู้สึกอยากจะรู้จักคนใหม่ เราจะไม่มีความรู้สึกว่าเราอยากจะมองอะไรในมุมใหม่ๆถ้าเราไปกับเพื่อน แต่ถ้าสมมติเราไปคนเดียวประสาทสัมผัสของเราจะเปิดหมดเลย หนึ่งคือไปทางไหนวะ เราถามคนนี้ดีมั้ย เราชอบไปพักใน Guest house ที่มีคนมาพักกันหลายๆคน เป็นคนแบบ share room ถ้าสมมติว่าเราไปอยู่แบบนั้นเราจะได้เจอนักท่องเที่ยวคนอื่นๆที่เค้ามาเหมือนกัน ได้แชร์ประสบการณ์ เราจะได้เห็นว่ามีคนที่ลักษณะแปลกๆ มีวิธีคิดในการดำรงชีวิตที่แตกต่างกัน เพราะฉะนั้นเวลาเราไปเที่ยวเราจะได้เจออะไรแบบเนี้ยเยอะ เราเลยคิดว่าไปคนเดียวเราจะได้อะไรมากกว่า
พูดถึงเวลาที่ง่วงเดินทางไปเที่ยวทำไมถึงชอบส่งโปสการ์ดให้กับคนที่ไม่รู้จัก:
จริงแล้วตอนแรกๆเราจะแค่ส่งหาเพื่อน แต่บางทีเรารู้สึกว่าถ้าเราเล่าเรื่องให้กับคนไม่รู้จักเราจะสบายใจกว่าคนที่รู้จัก เคยมีเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตมั้ย เราจะเล่าให้มันฟังมากกว่าเพื่อนของเรา เพระาเรารู้สึกว่าเค้าไม่รู้จักเราและเราก็ไม่รู้จักเค้า ฉะนั้นพอเรามาเขียนโปสการ์ดเราอยากเขียนให้ใครสักคนนึงที่เค้าไม่รู้จักเราเลยอ่ะ แต่เราอยากจะเล่าความรู้สึก ณ เวลานั้นให้เค้าฟัง ตอนเราทำเพจเราก็เลยเลือกที่จะถามลูกเพจว่ามีใครอยากได้มั้ย เราอยากเขียนหาใครสักคนนึงก็เลยเป็นที่มาครับ
พอเราเขียนโปสการ์ดให้กับคนที่เราไม่รู้จักอย่างงี้เราเคยได้โปสการ์ดกลับมาบ้างมั้ย:
เคย คือเราเคยทำเป็นแบบโปรเจคว่าอันแรกที่เราทำคือให้เขียนโปสการ์ดแลกกันด้วยโปรเจคที่ว่า ความฝันที่ยังทำไม่เสร็จ ก็คือเราจะเขียนสิ่งที่เราอยากทำแต่ยังทำไม่เสร็จให้เค้า ส่วนคนที่ได้รับเค้าก็จะเขียนกลับมาว่าเค้ามีความฝันอะไรที่เค้าไม่เคยบอกใครเลยแล้วเค้ายังทำไม่เสร็จ คนที่ส่งกลับมาก็มี 40-50 ใบ จะมีคนจากหลายๆที่เพราะว่าที่ส่งคือส่งไปทั่วโลกเลยลูกเพจ ต่างประเทศในประเทศ เค้าก็จะเขียนมาเล่าให้เราฟัง เหมือนเค้าก็รู้สึกสบายใจที่เล่าให้เราฟังเพราะเค้าก็ไม่รู้จักเรา
จุดเริ่มต้นของเพจ บันทึกนึกขึ้นได้ มี concept หรือ Idea การเล่าเป็นอย่างไร:
จริงๆเพจนี้ที่เราทำ เพราะว่าเราเป็นคนชอบจดบันทึก เราเป็นคนเขียน Diary ก่อนนอน เราก็เลยอยากหยิบยกสิ่งที่เราเขียนออกมาบ้าง คือเราคิดว่าไม่ใช่แค่เราที่ไม่ได้คิดเรื่องเดียว ทุกคนก็ไม่ได้คิดแค่เรื่องเดียว ไม่ได้คิดแค่เรื่องงาน สุขภาพ ความรัก คือเราคิดทุกเรื่องเลยในแต่ละวัน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราจดเราเลยไม่ได้ Scope ว่าเป็นเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เพราะฉะนั้นเราก็จะเขียนในเรื่องที่เรานึกได้ในวันนั้น ทุกเรื่องที่เข้ามากระทบกับตัวเรา และเราพยายามให้มันตกตะกอนกับตัวเองแล้วก็เขียนระบายความรู้สึกออกมา
