ประวัตินักเขียน

ชื่อ : ภิญญดา หลิวสกุล

นามปากกา : ภิญญดา

# จุดกำเนิดของนามปากกามาจากหนใด

ได้มาจากชื่อจริงของตัวเองนี่แหละค่ะ ผ่านการเล็ง ๆ แล ๆบวกลบเลขตามหลักการของซินแสมาแล้วเรียบร้อย และท่านก็ยืนยันว่าชื่อนี้เอาไปใช้ได้เลย

 # ล้วงลับชีวิตส่วนตัว(สักนิด)...ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่คะ

ชีวิตกลางวันคือสาวแบงค์ ภาระเต็มบ่าต้องคอยดูแลวางแผนเรื่องเงินๆทองๆของชาวบ้านชาวช่อง ชีวิตกลางคืนคือแม่บ้านลูกสองเอาลูกเข้านอนแล้วก็แปลงร่างเป็นนัก(หัด)เขียน ที่ป่านนี้ฝีมือเพียงลุ่มๆดอนๆ ไม่ค่อยคงเส้นคงวาแต่ก็พยาย้ามพยายามที่ปั้นเรื่องหนุก ๆ มาฝากชาวเวบสีส้มแห่งนี้

 # เดินทางมาสู่วังวนของคนช่างฝันได้อย่างไรคะ

ความเครียดตัวเดียวที่เป็นเหตุ เครียดจากงานที่แบงค์ยังไม่พอ หาเรื่องใส่ตัวไปเรียนป.โทยามเย็นกว่าจะกลับบ้านก็ดึกดื่น ไหนจะเครียดเรื่องทำเคสส่งอาจารย์และดูหนังสือสอบอีก พอเรียนจบเลยหันมาตลุยอ่านนิบายแบบประชดชีวิต ทั้งยืมห้องสมุดและเช่ามาอ่านก็ยังไม่หนำใจ เข้ามาอ่านฟรี ๆ ในเวบสีส้มนี่ดีกว่า ในที่สุดเลยคันไม้คันมืออยากจะแต่งซะเอง เพราะพล็อตไม่ถูกใจ จากที่คิดเล่น ๆ ว่าจะแต่งแค่สองสามบทแล้วเผ่นหนี กลับติดหนึบกับแฟนคลับเสียนี่ ชิ่งไม่ออก หนีไม่ได้ จนในที่สุดก็เลยเถิดแต่งมาเรื่อยๆ จนเรื่องที่ห้าแล้ว

 # นักเขียนที่ชอบ หนังสือที่ใช่ ขอแบบโดนใจ 3เล่มค่า

เนื่องจากชอบอ่านเรื่องที่จรรโลงใจ ประเภทรักหวานๆแฮปปี้เอ็นดิ้ง ยิ่งโรแมนติกคอมดี้ก็ยิ่งชอบ นักเขียนในดวงใจคงไม่พ้นชั้นครูอย่าง ‘ทมยันตี’ สำนวนสละสลวย บาดลึกถึงอารมณ์คนอ่านได้ดี ดังนั้นหนังสือในดวงใจจึงไม่พ้น ‘ดั่งดวงหฤทัย’ และ ‘ทวิภพ’ ของท่านล่ะค่ะ  ส่วนนักเขียนรุ่นถัดมาที่ร่วมสมัยหน่อยก็ชอบ ‘ดวงตะวัน’ ค่ะ เรื่องที่โดนใจที่สุดก็ ‘แก้วตาหวานใจ’ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องเบาๆ น่ารักดี

# ถ้าหากมีปาฏิหารย์หนึ่งข้อ...สาธุ...จะขออะไร

ขอให้ ‘สุขกายสุขใจ’ เพราะคิดว่ามันครอบคลุมทุกอย่างแล้ว  อย่าลืมว่า ‘รวย’ไม่ใช่คำตอบตอบสุดท้ายนะคะ เพราะคุณอาจจะรวยแต่ถ้าต้องนอนแซ่วเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงก็ไม่ไหว หรือรวยแล้วแต่ใจไม่เป็นสุขมีปัญหาแวะเวียนมาทักทายได้ตลอดมีแต่เครียดๆๆ แล้วหาความสงบสุขไม่ได้ก็ไม่เอาค่ะ (เพราะมันจะทำให้แต่งนิยายไม่ได้...อิอิ)

 # พระเอกในเรื่องใดของตัวเองที่คิดว่าตรงสเป็กที่ซู๊ดดด เพราะอะไร 

ถามอย่างนี้แล้วจะตอบยังไงล่ะนี่ ก็ที่เขียนๆมากี่เรื่องต่อกี่เรื่องเป็นสเป็กของตัวเองทั้งน้านน แต่ถ้าต้องเลือกจริงๆ คงจะเป็น ‘เฮียอ้น’ หรือ ‘อนพัทย์’ จาก ร้อยดวงรัก...กับดักแห่งใจ  ค่ะ เพราะทำให้ชีวิตเรามีสีสันไม่จืดชืดดี แล้วก็ ‘รักภรรยาสุดๆ’ (แต่คุณสมบัติข้อนี้มีในพระเอกทุกคนที่แต่งมานะคะ)

#ตัวละครไหนในเรื่องของตัวเองที่แสนจะไม๊ชอบ ไม่ชอบ แต่ก็ยังเขียนออกมาได้ เพราะอะไร

‘เฮียแจ๊ค’ จากเรื่องร้อยดวงรัก...กับดักแห่งใจค่ะ เพราะวางบทให้แกเป็นผู้ร้าย แต่อยากให้เป็นผู้ร้ายแบบสาวๆปลื้ม (ดูเหมือนวัตถุประสงค์จะขัดกันแปลกๆนะคะ) เขียนไปเขียนมาตัวคนแต่งเลยอดใจไม่ไหวเผลอไปแอบปลื้มเฮียแกเสียเอง  แล้วก็ออกมาอย่างที่เห็น คือกลายเป็นตัวร้ายกึ่งพระรอง จนในที่สุดก็ใจอ่อนยอมเขยิบฐานะให้เฮียแกเป็น พระเอกเรื่อง ร้อยดวงรัก...กับดักแห่งใจ ภาคสอง(ชื่อเรื่องที่เป็นทางการจริงๆ ยังคิดไม่ออกนะคะ ว่าจะให้แฟนๆช่วยส่งประกวดอีกที)

#ก็อกๆ มีใครมาเคาะประตูหัวใจหรือยังจ๊ะ

ถูกเคาะแล้วก็เปิดรับมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เรียนป.ตรี ปีสอง เรียนจบได้สองปีก็เข้าพิธีวิวาห์ เผลอแผล็บเดียวก็ครบรอบแต่งงานมาสิบเจ็ดปีแล้ว ยืนยันว่ายังหวานชื่นอยู่ค่ะ

#ถ้าอย่างนั้นลองบอกนิยามความรักในแบบฉบับสีส้มหน่อยสิคะ

เป็นอะไรที่ไม่สามารถออกแบบได้ เกิดขึ้นมาจากหัวใจ มีคุณอนันต์เพราะเป็นยาชูกำลังชั้นดี แต่ก็มีโทษมหันต์หากเราไม่สามารถจัดการกับความผิดหวังได้

#แง้มนิดๆ สำหรับเคล็ดลับในการเขียนนิยายให้สนุกในแบบฉบับของตัวเองค่ะ

ในฐานะที่เราเป็นคนอ่าน ก็จะมีพฤติกรรมแบบนี้ค่ะ คือหน้าไหนที่เราประทับใจก็จะคั่นเอาไว้ เพื่อว่าเราจะย้อนกลับมาอ่านเฉพาะหน้านั้นอีกหลายๆครั้ง พอมาแต่งเรื่องของเราเองก็เลยตั้งโจทย์โดยเริ่มจากฉากที่เราอยากได้ที่เราคิดว่าอยากจะกลับมาอ่านซ้ำหลายๆรอบ (แน่นอนว่าต้องเป็นฉากที่เราชอบ)  แล้วจึงค่อยผูกเรื่องวางโครงเรื่องให้รับกับฉากนี้ เหมือนเส้นทางมันย้อนศรใช่มั้ยคะ เลยต้องขอออกตัวว่าวิธีของตัวเองไม่ใช่วิธีที่ดีนะคะ แต่ตอนนี้หลายๆเรื่องที่แต่งก็ปนๆกันไป ไม่ได้ย้อนศรซะทั้งหมด และที่สำคัญต้องพยายามหาจุดเด่นให้ในแต่ละบท เช่น บทนี้ให้ออกแนวหวาน ให้ขำ หรือให้ลุ้นเพื่ออยากรู้เรื่องตามอ่านต่อในบทต่อไป

 #สุดท้ายนี้...อยากฝากฝังอะไรไว้ในอ้อมอกอ้อมใจคนอ่านบ้างคะ

ถามอย่างนี้ก็เปิดช่องให้ฝากผลงานของตัวเองสิคะ ขอฝาก  ร้อยดวงรัก...กับดักแห่งใจ และแผนกวนป่วนหัวใจ ไว้ในอ้อมใจของผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคะ และที่สำคัญ ถ้าอ่านแล้วจะชอบไม่ชอบอย่างไร อยากให้ปรับปรุงยังไง ก็ช่วยเข้ามาเล่าแจ้งแถลงไขให้ทราบด้วยนะคะจะเป็นพระคุณอย่างมาก  (จะเข้ามาบอกในหมวดนักเขียนนักแปลหรือหมวดหนังสือหน้าเวบก็ตามสะดวกนะคะ)