รายละเอียด : สองฝั่งคลอง

สองฝั่งคลอง

เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์สมัยปลายรัชกาลที่ 6 ถึงรัชกาลที่ 9 ได้รับรางวัลจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ เคยสร้างเป็นละคร และล่าสุดได้รับเลือกจากกรุงเทพมหานครให้เป็นวรรณกรรมประจำเขตคลองสาน เนื้อเรื่องกล่าวถึงชีวิตของทับทิม หลานสาวนายทหารระดับสูงที่ต้องพบกับความเจริญรุ่งเรืองและความตกต่ำ ความสุขและความทุกข์ ความเป็นอนิจจังของชีวิตตามหลักพุทธศาสนา แต่ก็ดำเนินชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้ด้วยหลักยึดเหนี่ยวในใจที่ได้รับการปลูกฝังจากบรรพบุรุษ

เนื้อหาปกหลัง : สองฝั่งคลอง

"ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์หรือไม่มี" ทับทิมย่นคิ้วน้อยๆ พยายามถ่ายทอดความนึกคิดออกมา "ฉันหมายความว่า...ทุกครั้งที่ฉันมองบ้านฟากโน้น ฉันนึกถึงคุณปู่คุณย่า อย่างน้อยคุณป้าท่านก็รักษาเรือนเอาไว้ ยังมีอะไรเก่าๆ ให้ฉันจำความหลังได้ แต่ว่าคุณสาครกับคุณเฟื่องเขาคงไม่รักษาเอาไว้แน่ ฉันกลัวความเปลี่ยนแปลงชนิดที่จะทำให้ฉันไม่เห็น แม้แต่ร่องรอยอดีตอีกเลยต่างหากล่ะคะ" คุณลานยิ้มให้ภรรยา "ความเปลี่ยนแปลงเสียอีกกลายเป็นของฝืนโลก เธอไม่คิดหรือว่า อดีตนั้นจบสิ้นไปแล้ว...บ้านฟากโน้นจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถิด ขอให้เราสองคนทำบ้านฝั่งนี้ของเราให้ดีก็แล้วกัน" คำพูดของคุณลานทำให้ทับทิมสบายใจขึ้น ถึงแม้หล่อนรู้ว่าความเปลี่ยนแปลง จะมาถึงในไม่ช้านี้ หล่อนก็ยังไม่วายมองอดีตด้วยความอาลัย แต่ในขณะเดียวกันก็มีความเข้มแข็งไม่ประมาทปะปนอยู่ในความอาลัยนั้นด้วย

รีวิวโดยผู้เขียน : สองฝั่งคลอง

ตอนแม่ให้กำเนิดลูกสาวคนเดียว แม่อายุ 41 ปี อายุพอจะเป็นยายได้ (เพราะสมัยนั้นผู้หญิงอายุ 20 โดยมากแต่งงานมีลูกกันแล้ว) ชีวิตของแม่จึงเป็นการย้อนอดีตไปราวสองชั่วคน เมื่อบอกกับเรื่องเล่าจากคุณปู่คุณย่าของแม่ก็เท่ากับเรื่องที่แม่ถ่ายทอดให้ลูกสาวฟังเป็นเรื่องที่เก็บรวบรวมจากสี่ชั่วคนด้วยกัน ความสุขที่สุดของแม่อยู่ในวัยเด็กเมื่อ 90 ปีก่อน ในบ้านอันร่มเย็นริมคลองสาน ฝั่งธนบุรี กับคุณปู่คุณย่า (พลตรีพระยาวิชิตณรงค์ "คืบ สุวรรณททัต" เจ้ากรมยกกระบัตร กระทรวงกลาโหม และคุณหญิงเหลียง) คุณปู่คุณย่าจากไปเมื่อแต่เติบโตเป็นสาว เข้าเป็นนิสิตหญิงในคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในยุคที่สามย่านยังเป็นนอกเมือง มีแต่ไร่ผักอยู่แถวโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และมีผู้หญิงเพียง 12 คนในรุ่นของแม่ที่จบออกมาเป็นบัณฑิตด้วยกัน แต่ความสุขในหนหลังก็ยังเป็นเรื่องตราตรึงในความทรงจำของแม่อย่างถี่ถ้วนแม่นยำจนถึงวาระสุดท้าย การมองอดีตในเรื่องนี้แม่ว่ามีการค้นคว้าหนังสืออ้างอิงต่างๆ ประกอบเพื่อความถูกต้อง แต่ไม่ใช่การมองแบบนักวิชาการผ่านตำราและงานวิจัย หากเป็นมุมมองผ่านสายตาผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งช่างจดช่างจำ และมีความรู้ดีพอจะเข้าใจบรรยากาศบ้านเมืองในครั้งสำคัญๆ ตั้งแต่ความโศกสลดเมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าฯ เสด็จสวรรคต ใน พ.ศ. 2468 ความสับสนงงงวยของประชาชน กรุงเทพฯ ในวันเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 ความยากแค้นของคนไทยในสงครามมหาเอเชียบูรพา ใน พ.ศ. 2484-2488 และเหตุการณ์สะเทือนใจพสกนิกรยิ่งยวดเมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันมหิดลเสด็จสวรรคต ใน พ.ศ. 2489 แม่ชอบเล่าบรรยากาศในแต่ละยุคให้ลูกสาวฟัว เหมือนเป็นเรื่องเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แม่รักมากที่สุด แม้ไม่ใช่อัตชีวะประวัติของแม่โดยตรง แต่ตัวละครหลายตัวทำให้แม่ย้อนรำลึกถึงบุคคลที่แม่รักและใกล้ชิดในยุคก่อนลูกเกิด ถ้าแม่ได้ล่วงรู้ว่าเรื่องนี้เป็นที่ตอนรับด้วยดีจากคนรุ่นหลัง จนพิมพ์เป็นครั้งที่ 5 แล้ว วิญญาณของแม่ก็คงจะโสมนัสอยู่ในดินแดนสุคติที่แม่สถิตอยู่ ณ วันนี้

 

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : สองฝั่งคลอง

สองฝั่งคลองจากปลายปากกาของ ว.วินิจฉัยกุล เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ สมัยปลายรัชกาลที่ 6 ถึงรัชกาลที่ 9 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เนื้อเรื่องกล่าวถึงชีวิตของสตรีคนหนึ่งตั้งแต่เด็กจนโต ผ่านทุกข์สุขร้อนหนาว ความรุ่งเรืองและความตกต่ำ อันเป็นสัจธรรมของชีวิตตามคำสอนของพุทธศาสนา โดยมีฉากที่คลองสาน ฝั่งธนบุรี ในยุคที่ยังร่มรื่นสวยงาม สองฝั่งคลองได้รับรางวัลชมเชยประเภทนวนิยาย จากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ เมื่อปี 2534 ได้รับการนำไปสร้างเป็นละครโทรทัศน์ในปี 2535 และล่าสุดปี 2557 ได้รับเลือกจากรุงเทพมหานครให้เป็นวรรณกรรมประจำเขตคลองสาน สองฝั่งคลอง ได้รับการตีพิมพ์มาแล้วหลายครั้ง และในครั้งนี้ ว.วินิจฉัยกุล ได้ไว้วางใจให้สำนักพิมพ์อรุณจัดพิมพ์ด้วย เพื่อเผยแพร่สู่ผู้อ่านในวงกว้างขึ้น สำนักพิมพ์จึงหวังว่าจะเป็นที่พอใจและยินดีต้อนรับของแฟนๆ โดยทั่วหน้า

สำนักพิมพ์อรุณ