รายละเอียด : แม้ชีวิตไม่เหลือใครจงเก็บใจไว้เพื่อตัวเอง

คนเรามักมีเรื่องตลกเข้ามาในชีวิตเสมอ มีทั้งตลกดีและตลกร้าย ผ่านมาแล้วชอบทิ้งร่องรอยไว้ให้รู้สึก บางเรื่องก็อยากจำ แต่บางเรื่องก็กลัวแม้เพียงจะผุดขึ้นในความคิด หน้าที่ของมันคือทุกวันมีแต่คอยวนเวียนวุ่นวายอยู่อย่างนี้ บางทีฉายเรื่องซ้ำบางวันฉายหนังใหม่ ชีวิตที่ต้องขึ้นอยู่กับความทรงจำและความคาดหวัง มันทำให้ชีวิตห่อเหี่ยวไม่มั่นคง แต่ความผิดหวังทั้งหลายล้วนเป็นอาการที่เราต้องเรียนรู้ เพราะความทุกข์นั้นบีบคั้นตรงที่ใจ การรักตัวเองอย่างถูกต้องนั้นคือการเฝ้ามองที่ใจแต่ไม่ทำตามใจ จนกว่าเราจะเข้าใจความไม่แน่นอนเที่ยงแท้ของสิ่งที่เกิดกับใจ

เราอาจทุกข์แทบตายถ้าบริหารความอยากไม่เป็น แต่แท้จริงแล้วเราสามารถบังคับใจบริหารใจได้ ทำใจให้เป็นสุขได้ หนังสือเล่มนี้ชี้ไว้อย่างดี ให้มีใจไว้เพื่อตัวเอง เพื่อเรียนรู้ชีวิตที่แท้ เพื่อแก้ความสับสนด้วยความเข้าใจ บริหารใจให้มีความพอดีลงตัว ชีวิตจะเบาสบายเพราะรู้วิธีบริจาคความสุข ความทุกข์ออกจากใจ เมื่อไม่ยึดติด...ความทุกข์ก็เกิดไม่ได้ เมื่อมีคำว่าเข้าใจ ก็ไม่มีใจที่ถูกทำร้าย ไม่ต้องฉายหนังซ้ำ แถมทำความเพียรเดินหน้าสร้างคุณค่าได้มากกว่าเดิม...