รายละเอียด : ในพรหมรัก

ในพรหมรัก

คำเฉลยที่อยากรู้และรอคอยมานานแสนนาน... "อาจำได้ตั้งแต่แก้มเป็นเด็กขี้กลัวที่ต้องให้อาอุ้ม" "อาธิป..." "เป็นสาวน้อยที่นั่งข้างๆ อา ไม่สบายแล้วไม่ยอมบอกใครบนเครื่องบิน" ธนาธิปบอกเสียงอุ่น เอื้อมมือไปเกลี่ยปอยผมที่ร่วงลงมาระใบหน้าอ่อนเยาว์ไล้นิ้วบนแก้มใสแผ่วๆ ก่อนประทับจุมพิตลงไปแทน "เป็นนักศึกษาเจ้าของกุหลาบสีแดงที่อาหวง" จบประโยคริมฝีปากอุ่นของคนพูดก็เลื่อนไปกดลงบนแก้มใสอีกข้าง "เป็นเด้กดื้อที่กลัวเข็มจนเป็นลมแต่ไม่ยอมบอกเพราะอยากช่วยคนอื่น" "อาธิปจำได้หรือคะ" "ไม่มีอะไรเกี่ยวกับแก้มที่อาจำไม่ได้" คำตอบนั้นมาพร้อมกับจุมพิตที่กดลงมาบนหน้าผากเนียน ย้ำชัดว่าทุกคำพูดที่เขาบอกนั้นคือความจริง "แล้วแก้มล่ะ จำอาได้หรือเปล่า" "แก้ม...."