รายละเอียด : แค้นรักชีคทมิฬ (ซีรี่ส์ชุด เสน่หาชายาชีค ลำดับที่ 1)

แค้นรักชีคทมิฬ (ซีรี่ส์ชุด เสน่หาชายาชีค ลำดับที่ 1)

"ท่านชีคฟานซา เซอร์ชิส อัล คาร์ฟาล และท่านหญิงเดสทินี่ ฟาเธียนา อาห์แชฟ" เดสทินี่สะดุ้งทั้งตัวหลังจากได้ยินชื่อของเธอต่อท้ายด้านหลังชื่อของฟานซา ซึ่งในการกล่าวคำอวยพรจะมีการกล่าวถึงชื่อของคู่บ่าวสาวด้วย

"ต้องเป็นชื่อของเดน่าไม่ใช่เหรอ" "เป็นโรคสะดุ้ง?" ชายหนุ่มถามเสียงแผ่วเบา เพราะเสียงทุ้มต่ำของเขาทำให้เสียงกระซิบนั่นแหบพร่าเล็กน้อย เดสทินี่ตื่นตะหนกจนมือเธอชื้นเหงื่อ ไม่ใช่แค่มือ บริเวณหน้าผากยังมีเหงื่อผุดพรายขึ้นมา จนคนที่เอาหน้าผากชิดชนกับเธอรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่เกิดขึ้น

"เอ่อ.. ค่ะ" โรคสะดุ้งมีด้วยเหรอ แต่เธอสมองตื้อจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว ในเมื่อเขาเอ่ยถาม ก็ตอบให้จบสิ้นไปก็แล้วกัน "มิน่าถึงสะดุ้งบ่อย" "เอ่อ.. ค่ะ"

"เหมือนคนที่กำลังปกปิดความผิดของตัวเอง" คราวนี้เดสทินี่ถึงกับตัวแข็งทื่อ ความหมายในประโยคนั้นหมายถึงอะไรกันหนอ หญิงสาวไม่กล้าคาดเดา "แต่เธอคงไม่มีอะไรปกปิดฉันหรอกจริงไหม?"

เดสทินี่ไม่กล้าตอบคำถามนั้น หากเธอตอบรับออกไป บทสนทนาน่าอึดอัดอาจยุติลง "เชิญท่านชีคจุมพิตเจ้าสาวเพื่อเป็นการผูกพันธะสัญญาระหว่างกัน"

"หลับตาสิ" เดสทนี่หลับตาลงทันทีตามคำสั่ง ฟานซาไล่สายตาสำรวจใบหน้าของเธอ ชายหนุ่มลดใบหน้าลงต่ำ เดสทินี่คิดว่าเขาจะต้องเปิดผ้าคลุมหน้า แต่ชายหนุ่มกลับประทับริมฝีปากผ่านผ้าคลุมเนื้อบาง ออกแรงกดเพื่อให้ริมฝีปากของทั้งคู่แนบชิดกันโดยมีผ้าเนื้อบางขวางกั้นก่อนจะดึงศีรษะขึ้นเป็นอันเสร็จพิธี

เนื้อหาปกหลัง : แค้นรักชีคทมิฬ (ซีรี่ส์ชุด เสน่หาชายาชีค ลำดับที่ 1)

เธอรนหาที่เองแท้ๆ ศีรษะของเธอกำลังขาดความมั่นคง มันร่อแร่จวนเจียนหลุดจากบ่า จากการเข้าพิธีวิวาห์กับชีคหนุ่มแทนพี่สาวฝาแฝดของตัวเอง รับหน้าที่เป็น ‘เจ้าสาวสวมรอย’ ด้วยแผนการอันแยบยล หน้าที่ของเธอควรจบลงแค่นั้นไม่ใช่หรือ แต่โชคชะตากลับไม่ยอมให้เรื่องมันง่ายดาย เดสทินี่  บังเอิญต้องเข้าพิธีแต่งงานกับ ชีคฟานซา เซอร์ซิส อัล คาห์ฟาล บังเอิญต้องร่วมเตียงกับเขา บังเอิญจนเลยเถิดกระทั่งกลายเป็นผู้หญิงมีสามี ก็ยังหาโอกาสสลับตัวกับพี่สาวไม่ได้เสียที! มิหนำซ้ำเธอยังถลำลึก ตกหลุมรักสามีตัวเองเข้าเต็มเปา หากวันใดที่ความจริงปรากฏ ริมฝีปากที่เคยจุมพิตเธอ คงมีคำสั่งตัดศีรษะเธอเซ่นสังเวยการหลอกลวงเขาเป็นแน่!

"ท่านชีค" เดสทนี่วางมือลงบนแผ่นอกกว้าง หญิงสาวมองเขาไม่เต็มตาเขินจนการสบตากับชายหนุ่มกลายเป็นเรื่องยากลำบาก "ฉะ.. ฉันจะป้อนชิ้นใหม่ให้ชิมนะคะ"

"ฉันต้องการชิมชิ้นนี้" "ฉันกลืนไปแล้วนะคะ" "ต้องมีรสชาติหลงเหลือในปากของเธอบ้างสิ"

ชายหนุ่มกดริมฝีปากลงบนเรียวปากละมุนหวาน ริมฝีปากของเธอถูกเขาสำรวจเพื่อลิ้มรสจนรสชาติผลไม้อบแห้งที่กลืนลงคอ เมื่อสักครู่น่าจะถูกกวาดต้อนไปหมดแล้ว แต่ชีคฟาซาก็ยังไม่ยุติจุมพิตนั้น กว่าริมฝีปากของทั้งคู่จะผละออกจากกัน เดสทินี่ก็ถึงกับหมดแรงระทวยกายเข้าไปพิงซบกับอ้อมอกแกร่ง

"แค่นี้ก็หมดแรง"