รายละเอียด : ปมร้ายลิขิตรัก

“ที่รัก! ถ้าคุณยังดื้อ ผมจะ...” การันต์หยุดพูดแค่นั้นแล้วก็มียิ้มมุมปาก“จะ...จะอะไรของคุณ พูดให้ดีๆ นะ” อภิสราย้อนถามเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับถอยหนีเขาไปทีละก้าว...ทีละก้าว ส่วนอีกคนก็เดินไล่ต้อน“จะอะไรดีล่ะ” การันต์ตอบกลับแล้วยิ้มชอบใจกับท่าทางตื่นกลัวของอดีตคนรัก “แต่ผมว่าคุณลองนึกให้ดี ว่าเวลาที่ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสอง เขาจะทำอะไรกัน” “คุณการันต์ คุณอย่ามาทำบ้าๆ นะ” คนถูกไล่ต้อนปรามเสียงสั่นๆ“อย่าอะไรเหรอที่รัก” เสียงทุ้มย้อมถามหน้าตากรุ้มกริ่ม“ก็อย่าทำในสิ่งที่คุณคิดตอนนี้น่ะสิ แล้วก็ถอยไปห่างๆ ฉันได้แล้ว”“แล้วคุณรู้เหรอว่าผมคิดจะทำอะไร” การันต์ยังไม่เลิกคุกคามทั้งจากวาจาและสายตา จนตอนนี้อภิสราขวัญหนีดีฝ่อไปหมดแล้ว“ผู้ชายอย่างคุณจะคิดอะไรได้ล่ะ นอกจากเรื่องนั้น!”“เรื่องนั้น เรื่องไหนล่ะที่รัก” การันต์แกล้งทำใสซื่อได้น่าโดนข่วนนัก ดวงตากลมสวยจึงจ้องมองอย่างหมายมั่น อยากจะข่วนหน้าให้เลือดอาบ แต่คงได้แค่คิด!“เลิกพูดบ้าๆ แล้วถอยไปห่างๆ ฉัน” เสียงหวานเอ่ยสั่ง“ดูคุณหวงตัวจัง แต่คง...” การันต์พูดค้างไว้แล้วใช้สายตาสำรวจร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วมาหยุดประสานสายตากับดวงตาคู่สวย “แต่คงยอมให้ว่าที่สามีทำอะไรไปถึงไหนๆ แล้ว” “หยาบคาย!”“ผมหรือหยาบคาย”“ก็คุณนั่นแหละที่หยาบคาย แล้วอย่ามาดูถูกฉันอีก เพราะคนอย่างฉันไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆ อย่างที่คุณเคยพบเจอ” ใบหน้าของอภิสราแดงก่ำ ไม่ใช่อาย แต่โกรธที่เขาพูดดูถูกเธอ “พูดแบบนี้แสดงว่าคุณยังบริสุทธิ์”“ฉันจะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”