รายละเอียด : ยอดสะเดา กับ ข้าวโพดต้ม

ยอดสะเดา กับ ข้าวโพดต้ม

"เดี๋ยวไปตักหมูก่อนนะ" "ปลายฟ้า" หรือ "ปลาย" ตะโกนบอกเพื่อนในกลุ่มและบรรดาน้องรหัสสายรหัสกัน ไม่ใช่อะไรหรอกครับ มันเป็นธรรมเนียม การเลี้ยงสายรหัสประจำคณะเภสัชศาสตร์ต้องเริ่มจากให้ศิษย์เก่ามาเปิดฤกษ์เลี้ยงน้องรหัส หลานรหัส เป็นคนแรกก่อน ซึ่งส่วนใหญ่ก็ลาภปากน้องๆ เพราะมักได้เสพของหรูๆ กัน ก่อนจะตามมาด้วยพี่รหัสปีสี่ ที่เลี้ยงของกินถูกลงหน่อย แล้วจึงเป็นปีสาม ซึ่งราคาอาหารจะลดหลั่นลงมาเป็นสเต็ป นายปลายฟ้าเองเป็นนักศึกษาคณะเภสัชศาสตร์ ชั้นปีที่สามด้วยเหตุนี้จึงต้องทำการเลี้ยงน้องและหลานรหัสทั้งสองด้วยของกินอันเหมาะสม บุฟเฟ่ต์หมู่กะทะข้างมหาวิทยาลัยราคาถูก แค่เก้าสิบเก้าบาทถ้วน จึงถือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แม้ค่าเครื่องดื่มจะคิดแยกต่างหาก แต่ก็นับว่าคุ้มเกินพอสำหรับการรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ จัดเลี้ยงน้องสายรหัส น้องเทก น้องเอ็นดู น้องโรงเรียน น้องสารพัดน้องตามแต่จะชวน ที่เล่นยกโขยงมากันเป็นฝูงชนิดกะถล่มพี่ให้กระเป๋าแบน แต่เขาไม่โทษหรอกที่คนมากันเยอะๆ จะเลี้ยงน้องสายรหัสทั้งทีให้มากันแค่สี่ห้าคนก็คงเงียบเหงาเกินไป คณะเภสัชฯ ยิ่งมีทรัพยากรบุคคลน้อยๆ อยู่ด้วย เลยต้องรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ มาช่วยให้บรรยากาศมันเฮฮาครึกครื้นหน่อย ทั้งยังถือเป็นการเฉลี่ยหารตังค์ค่าน้ำไปอีกทางหนึ่ง งานนี้ไหนๆ จะต้องเสียเงินอยู่แล้ว ยังไงก็ต้องกินให้คุ้มละครับ

เนื้อหาปกหลัง : ยอดสะเดา กับ ข้าวโพดต้ม

"ปลายฟ้า" มีฉายาที่เพื่อนๆ คณะเภสัชศาสตร์เรียกกันว่า "พ่อเต่าน้อย" เพราะติดนิสัยช่างเลือก เลยตัดสินใจทำอะไรเชื่องช้าไปเสียหมด เขาจึงถูก "คมสัน" หนุ่มวิศวะผู้มีจิตอาสาคอยช่วยเหลืออยู่เป็นประจำ แม้ปลายฟ้าอยากตะโกนบอกอีกฝ่ายดังๆ ว่า "ไม่ต้องการ (เว้ย)" แต่ในเมื่องต้องมาเข้าค่ายวิศวะอาสาบนดอยยอดภูด้วยกัน ความแตกต่างของพวกเขาสองคนกลับกลายเป็นเข้ากันได้โดยไม่รู้ตัว ซ้ำความรู้สึกของหัวใจยังเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนเต่าอย่างปลายฟ้าแทบตามไม่ทัน!?