รายละเอียด : วิมานโจร

""ข้าอยากได้เจ้า""
เพียงประโยคเดียวเท่านั้น ชีวิตของโมญาก็เปลี่ยนไปตลอดกาล
เพราะนางบังอาจรู้แผนการชั่วร้ายของเขา
เขาจึงลักพาตัวนางไป กักขังนางไว้กลางหุบเขาสูงทะมึน
แต่ที่ร้ายกว่านั้น
แทนที่จะฆ่านางให้ตายอย่างที่นางนึกกลัว
เขากลับจะเอานางมาทำเมีย!
แถมยังพันธนาการนางเอาไว้ด้วย ‘สร้อยข้อเท้า’
สร้อยข้อเท้าที่มหาโจรสวมให้นาง
คือ สัญลักษณ์ที่แสดงถึงความเป็นเจ้าของและความซื่อตรง
หากชายใดสวมสร้อยข้อเท้าให้แก่ผู้หญิงของเขา
เขาจะต้องซื่อสัตย์ต่อนางจนวันตาย!
แถมมหาโจรคนนี้ก็ไม่ใช่ธรรมดาๆ
หากแต่มีความลับเรื่องภารกิจบางอย่างปกปิดนางเอาไว้
และภารกิจนี้ก็เกี่ยวข้องกับองค์พระมหากษัตริย์!
แล้วโมญาจะทำอย่างไรเมื่อชีวิตนี้ต้องกลายเป็นเมียโจร
ชายผู้ซึ่ง... ทั้งป่าเถื่อนและมีความลับดำมืดปิดบังซ่อนอยู่!

""เจ้าคงหนาวแย่สินะ""
เสียงกระซิบของปันต์แทรกซอนเข้ามาในโสตประสาท
มือข้างที่ว่างกำลังปลดเปลื้องเสื้อคลุมออกจากกายนาง
“แล้วเจ้าจะถอดเสื้อข้าทำไม”
“ข้ามีวิธีที่จะทำให้เจ้าอุ่นกว่านี้” เขาตอบเสียงแผ่ว “ให้ข้าถอดเสื้อคลุมไร้ประโยชน์นี่จะดีกว่า”
ประโยคของเขานุ่มนวล เต็มไปด้วยการหว่านล้อมล่อหลอก
แต่นางไม่ยอมตกเป็นเหยื่อง่ายดายนักหรอก
“ข้าไม่ต้องการ” นางสวนทันควัน
“จริงหรือ” เสียงหัวเราะของปันต์เหมือนเสียงคำรามของสัตว์ป่า
เขากล้าดีอย่างไรมาหัวเราะเยาะ โมญาฉุนเฉียว...
พอเขากระชับร่างของนางเข้าหาตัว หญิงสาวก็กำหมัดแล้วทุบตีร่างกายแข็งแรงของเขาพัลวัน
เขาหัวเราะดังขึ้น ไม่พยายามปัดป้องกำปั้นน้อยๆของนางเสียด้วยซ้ำ
“มดกัดเจ็บกว่านี้หรือไม่”
ร่างสูงกำยำกระชับตัวโมญาแน่นเข้าแล้วผุดลุกขึ้น
นางทุบเขาจนตนเองเริ่มเจ็บมือ เหตุใดเนื้อคนถึงได้แข็งแกร่งปานนั้น
ร่างเล็กกระสับกระส่าย ปากร้องโวยวาย
“ปล่อยนะ ปล่อยข้า!”