รายละเอียด : บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 5

บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 5

เปิดตัวมาอย่างกุ๊กกิ๊กระคนขบขัน แต่ทำไมยิ่งอ่านยิ่งผ่านกาลเวลา เนื้อหาถึงกลับกลายเป็นซึ้งเศร้าเคล้าน้ำตาไปได้ล่ะนี่ สารภาพกันมาซะดีๆ ว่าจิกผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดซับน้ำตากันไปแล้วกี่รอบ แต่ถ้าคุณคิดว่ามันเลยจุดสูงสุดของความดราม่าหนักหน่วงมาแล้วล่ะก็ หนังสือยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับกองผ้าเช็ดหน้าค่ะ เพราะในเล่มห้าซึ่งเป็นเล่มสุดท้ายนี้ยังมีซีนหนักหน่วงยิ่งไปกว่าอยู่อีกแน่นอน นิยายเรื่องอื่นๆ มีแต่ให้คาดเดาว่าใครจะตายตอนจบ ทว่านิยายเรื่องนี้กลับให้คาดเดาว่าสุดท้ายจะมีใครเหลือรอดบ้าง ถึงจะเศร้า แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่า "ถงหัว" เขียนเรื่องนี้ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมแยบคายจริงๆ เชื่อว่าหลังอ่านจบครบถ้วนบริบูรณ์ "บทเพลงกลางเมฆา" จะทิ้งความประทับใจไว้ให้คุณไปอีกนานค่ะ

เนื้อหาปกหลัง : บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 5

ธรรมเนียมของชาวจงหยวน สตรีมอบรองเท้าแก่บุรุษหมายถึงนางยินดีแต่งให้กับเขา หาก ‘อวิ๋นเกอ’ กลับมิรู้ความนี้ ประการแรก เพราะนางเกิดและเติบโตในดินแดนทะเลทราย ประการที่สอง เพราะนางครานั้นยังเยาว์วัยเหลือเกิน รองเท้าหนึ่งคู่มีข้างซ้ายขวา ด้วยไร้เดียงสา เด็กหญิงได้มอบพวกมันแก่เด็กชายสองคน แด่มิตรภาพ และแด่ความสงสารปรารถนาดี นับแต่นั้นเส้นสายใยความสัมพันธ์ก็ได้เริ่มต้นถักทอ ร้อยรัดทั้งสามเข้าด้วยกัน
เกี่ยวกระหวัดพันสลับไปมา ยิ่งพยายามแก้รังแต่จะรัดจนยิ่งเจ็บ! โชคชะตาพานางเข้าสู่วังวนแห่งรักและกลการเมือง ทั้ง ‘พี่หลิง’ และ ‘ขอทานน้อย’ กลับกลายเป็นยอดบุรุษแห่งยุค หัวใจของนาง... ที่สุดแล้วจะตกอยู่แก่ใคร