รายละเอียด : พรางสวาทพิทักษ์หัวใจ

พรางสวาทพิทักษ์หัวใจ

เสียงร้องเอะอะโววายที่ดังลอดออกมาจากห้องทำงานของร้อยตำรวจเอกอิทธพัทธ์ ดำรงชัยวรกุล นั้นไม่ได้ทำให้นายตำรวจคนอื่นๆ ที่นั่งทำงานอยู่หน้าห้องและบริเวณใกล้เคียงรู้สึกประหลาดใจ หรือวิตกวังวลว่าเจ้านายของตนได้รับอันตรายอะไรสักนิดเดียว เนื่องจากเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นนับครั้งไม่ถ้วนแล้วตั้งแต่ผู้กองหนุ่มเข้ามาทำงานที่สถานนีตำรวจแห่งนี้นั่นเอง

คำนำ : พรางสวาทพิทักษ์หัวใจ

สวัสดีแฟน ๆ นักอ่านทุกคนค่ะ หลังจากหายหน้าหายตาไปนานกับติมากลับมาัทักทายทุกคนด้วยผลงานเรื่องใหม่ พรางสวาทพิทักษ์หัวใจ เรื่องราวของนายตำรวจหนุ่มจอมเจ้าชู้ ที่เจ้าชู้จนได้เรื่องทำให้รีบขอย้ายไปประจำอยู่ที่อื่นแทน ซึ่งไปทำงานวันแรกก็ได้ทำคดีฆาตกรรมใหญ่กันเลยทีเดียวแต่ที่น่าตกใจก็คือหนึ่งในผู้ต้องสงสัยดันเป็นแฟนเก่าของเขาซะด้วย เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปติดตามได้ในเล่มเลยค่ะ

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณแฟน ๆ นักอ่านทุกคนที่อุดหนุนเรื่องนี้ไปอ่านนะคะ หวังว่าจะสร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับทุกท่านได้ และขอบคุณสำนักพิมพ์จัสมินที่ให้โอกาสนักเขียนตัวเล็ก ๆ คนนี้เสมอเลย

ขอบคุณจากใจ

กันติมา

เนื้อหาปกหลัง : พรางสวาทพิทักษ์หัวใจ

ด้วยดีกรีความเจ้าชู้ชนิดปลาไหลเรียกพ่อ ทำให้นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกลอย่าง ร.ต.อ.อิทธิพัทธ์ ต้องระเห็นจากเมืองกรุงมาอยู่ในชนบท เพื่อหลีกหลีปัญหาที่เกิดขึ้นจากสาวๆ ในสต็อก แต่เหมือนสวรรค์จงใจแกล้ง เพราะการย้ายครั้งนี้ทำให้เขาเจอกับคนรักเก่าอย่าง วิริยา แล้วทันทีที่เจอ หัวใจของเขาก็ตะโกนออกมาดัง ๆ ว่ายังต้องการเธอ จึงไม่รั้งรอที่จะจุดถ่านไฟเก่าให้คุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่เขาก็ต้องกุมขมับ เมื่อพบว่าหญิงสาวคือผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรม!

"คนสาวเลว! นี่คุณคิดว่าฉันใจง่ายขนาดนี้เลยเหรอฮะ" ชายหนุ่มมองหน้าวริยาอย่างไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไรไป เมื่อครู่นี้ยังคล้อยตามมีความสุขร่วมกันอยู่เลย แล้วทำไมอยู่ดี ๆ ถึงมาโกรธเขาได้

"เธอเต็มใจมากับพี่เองนะ พี่ไม่บังคับอะไรเลย จำไม่ได้เหรอว่าเราทำอะไรกับค้างไว้บนรถ" "กรี๊ด!!! ไอบ้า ไอ้คนทุเรศ ฉันเกลียดคุณ เกลียด ๆ ที่สุดเลย" วริยาเข้าไปทุบตีชายหนุ่มด้วยความโกรธสุดขีด เพราะสิ่งที่เขาพูดมันเหมือนกับเธอไปให้ท่าเขาเอง อิทธิพัทธ์ยกมือขึ้นปัดป้องพอเป็นพิธีพลางร้องบอกให้เธอหยุด

"หยุดนะแหวน ถ้าไม่หยุดอย่าหาว่าพี่ใจร้ายนะ" "ทำไมฮะ คุณจะทำอะไรฉัน จะตบหรือจะทุบตีฉันล่ะ เอาสิ ถ้าทำได้ลงคอก็ทำเลย" เธอรักกำปั้นใส่ไม่ยั้งอย่างไม่เกรงกลัวคำขู่ "แวน! พี่บอกให้หยุดไง" ผู้ก่องหนุ่มกัดฟันกรอด พยายามอดทนเอาไวให้มากที่สุดแต่แล้วก็ไม่อาจทนไหวอีกต่อไป เมื่อฝ่ามือบางตวัดลงบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง เพี้ย!! "กรี๊ด!! ปล่อยนะ ช่วย..." วริยาตั้งใจจะตะโกนให้ดังเพื่อให้คนด้านนอกได้ยิน แต่พูดได้เพียงคำว่าช่วยเท่านั้นร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงบนเตียงนุ่มทันที ทำเอาเธอจุกจนพูดไม่ออกอิทธิพัทธ์กำลังทำให้เธอกลัว เพราะไม่เคยเห็นเขาในบทบาทซาตานเช่นนี้มาก่อนเลยในช่วงเวลาที่คบกันเป็นแฟน