รายละเอียด : หัวใจหลังเลนส์

หัวใจหลังเลนส์

รูปถ่ายจำนวนหลายร้อยใบในอุ้งมือใหญ่ถูกพลิกดูไปเรื่อยๆ โดยเจ้าของฝ่ามือร่างหนา ดวงตาคมกริบที่มองลงมาที่รูปแต่ละใบนั้นไม่ฉายแววใดๆ เพียงแต่จะมีสักสามถึงสี่ครั้งที่มันถูกหรี่ลงมองอย่างพินิจพิจารณาเมื่อพบภาพที่ถูกใจ ไม่ใช่ว่าเขาดูถูกฝีมือของช่างภาพมือสมัครเล่นอย่างนักศึกษาที่ส่งภาพเข้ามาประกวดเหล่านี้ กลับกันเขาตั้งใจอย่างยิ่งยวดที่จะทำความเข้าใจกับสิ่งที่เจ้าของภาพแต่ละใบพยายามจะสื่อ เพียงแต่ภาพส่วนมากที่ถูกส่งมานี้กลับขาดเรื่องราว ขาดอารมณ์ขาดความรู้สึก แม้เทคนิคที่ใช้นั้นจะแพรวพราวแค่ไหนก็ตาม ก๊อก ก๊อก "เข้ามา" เสียงทุ้มต่ำกล่าวเบาๆ ในขณะที่สายตายังคงไล่มองปึกภาพถ่ายในมือไปเรื่อยๆ ประตูสีดำด้านบานเรียบถูกเลื่อนเปิดออกโดย "เต้" กราฟิกดีไซเนอร์ตัวดีประจำบริษัท ก่อนสองขาในสกางเกงยีนตัวเก่าที่ถูกใช้งานมานานจนขาดจะพาร่างอวบๆ มายืนเท้าโต๊ะที่ชายหนุ่มเป็นหัวหน้านั่งอยู่ "เป็นไงบ้างพี่วิน มีรูปเจ๋งๆ บ้างปะ" เต้ชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมามองภาพถ่ายอย่างสนอกสนใจพลางนึกย้อนไปถึงความรู้สึกในสมัยที่ตนยังเป็นนักศึกษาอยู่ก็เคยอยู่ครั้งถึงสองครั้งล่ะนะที่ได้ลองถ่ายภาพถ่ายเข้าประกวด งานแบบนี้บ้าง แม้สายงานหลักของตนจะเป็นงานออกแบบกราฟิกก็ตาม แต่ตอนรอลุ้นผลนี่กลับหวังใจแทบจะขาด ป่านนี้เด็กๆ เจ้าของภาพถ่ายที่อยู่ในมือเจ้านายจอมเฮี้ยบของเขาคงตื่นเต้นกันน่าดู

คำนำ : หัวใจหลังเลนส์

"หัวใจหลังเลนส์" ชื่อนี้คงเป็นที่คุ้นหูคุ้นตาและคุ้นอยู่ในความทรงจำของใครหลายคนดีอยู่แล้ว ความสัมพันธ์ที่ก่อเกิดมาจากความชอบอะไรเหมือนๆ กัน คุยกันถูกคอ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ จนความรู้สึกเริ่มถักทอออกมาเป็นรูปเป็นร่าง ยากที่จะเก็บไว้ในใจเพียงคนเดียวอีกต่อไปได้ ทำให้ช่างภาพคนดังอย่าง "กวิน จารุกิตต์" เริ่มที่จะอยู่ไม่สุขเมื่อความรู้สึกของตัวเองเริ่มชัดเจนขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับเป็นผู้ชายเสียนี่ แถมฝ่ายนั้นยังบอกอีกนะว่า "ไม่ได้เป็นเกย์ ไม่ได้ชอบผู้ชาย แล้วก็ไม่มีวันชอบผู้ชายด้วย" ได้ยินชัดเต็มสองรูหูขนาดนี้ กวินยังจะใจกล้า ควบคุมจิตใจให้เป็นปกติไม่ร้องไห้ออกมาเสียก่อนได้ไหมนะ เพราะฉะนั้นไปให้กำลังใจกับความรักของผู้ชายวัยขึ้นเลขสามคนนี้ด้วยกันเถอะค่ะ

สำนักพิมพ์เอเวอร์วาย

เนื้อหาปกหลัง : หัวใจหลังเลนส์

ใครจะไปคาดฝันว่า ‘กวิน จารุกิตต์’ ช่างภาพชื่อดังจะโดนเด็กหนุ่มที่อายุห่างกันถึง 10 ปี อย่าง ‘จักรวาล ธีทัต’ ผู้ชนะการประกวดภาพถ่ายในโครงการที่เขาเป็นคณะกรรมการต่อว่าต่อขานบริเวณหน้าบริษัทของตัวเองยกใหญ่ เหตุที่ไปทำลายความภาคภูมิใจและความมั่นใจของอีกฝ่ายในงานประกาศรางวัลที่ผ่านมาจนหมด

เหตุการณ์นั้นทำให้กวินพยายามเข้าหาจักรวาลเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ให้ดีขึ้น ทำให้เขาได้เห็นความมุ่งมั่นและพรสวรรค์ในตัวเด็กหนุ่มว่ามีแววเป็นช่างภาพฝีมือดีได้ไม่ยากหากได้รับการขัดเกลา เขาจึงคอยยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือแทบทุกอย่างเพราะเห็นว่าอนาคตของจักรวาลไปได้ไกลกว่านี้แน่ๆ

แต่การเข้าหาแบบนั้นของกวินกลับทำให้ความสัมพันธ์แย่ลงกว่าเดิม เมื่อจักรวาลตีความไปเป็นอื่นว่าแท้จริงแล้วเขาก็ไม่ต่างอะไรจากเด็กเสี่ยที่ผลสุดท้ายอีกฝ่ายก็คงหวังเพียงแค่ร่างกายของเขาเป็นสิ่งตอบแทนเท่านั้น
…แล้วอย่างนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะมีโอกาสลงล็อกอย่างคนอื่นๆ เขาไหมล่ะ