รายละเอียด : ใจเจ้าศศิธร

ยาม่านรัตติกาลร่วงโรยฉาบผืนภาจนมืดมิดน่าหวาดหวั่น ทว่ากลับมีดวงเนตรคู่งามพิสุทธิ์ทอดมองขึ้นสู่เบื้องบนราวกับกำลังค้นหาสิ่งสำคัญบางอย่างที่หายสายสูญ หากครั้งเมฆหมอกหนาทึบค่อยๆ เคลื่อนคล้อยลาจาก ลำแสงเรืองรองผ่อนนวลรัศมีวงพระจันทร์จึงปรากฏให้เห็นเด่นชัด

เรียวโอษฐ์บางคลี่ยื้มอ่อนหวานให้แด่เจ้าศศิธรดวงโตที่ลอยสูงเทียมฟ้า แต่แท้จริงกลับอยู่ใกล้หากเพียงจะเอื้อมถึง วรกายสูงโปร่งตกอยู่ในภวังค์กระทั่งรับรู้ถึงความเย็นเฉียบจากสร้อยที่ทรงสวมอิงแอบแนบหทัยมาเนิ่นนาน พักตร์นวลเนียนหมดจดที่เคยสุกสว่างดั่งดวงตะวัรน พลันหมองหม่น

ความเงียบเหงาอ้อนอิ่งซึมแทรกในอากาศ แม้กระทั่งผู้หลบซ่อนหลังเงามืดยังมิกล้าขยับชายผ้าให้เกิดเสียงเหล่าข้าราบริพารต่ำศักดิ์ตบเท้าแผ่วเบาทว่าหนักแน่นพร้อมก้มศีรษะถวายความเคารพอย่างขึงขัง

เนื้อหาปกหลัง : ใจเจ้าศศิธร

ตามความเชื่อเล่าขานมาแต่โบราณกาล "หากมิ่งขวัญเมืองมีสองยามนั้นลางร้ายจักปรากฏให้แผ่นดินกรรมแสงเดือนร้อนกันถ้วนหน้าจึงยังผลให้พระโอรสน้อยในสมเด็จรานีนาถที่ถือประสูติขึ้นพร้อมกันต้องแยกจาก

"อาทิตยานุวัฒน์"... เจ้าฟ้ารัชทายาท อบอุ่น อ่อนโยน และพระปรีชาสามารถเป็นที่ประจักษ์เลื่องลือ สมตั้ง ตะวัน เพียงหนึ่งเดียวแห่ง อินธุรัฐ ทว่า ยามสายพระเนตรเหมือลอยกลับหม่นหมองเศร้าสร้อยนัก

"มีความลับเดียวที่เราเก็บงำปกปิดแก่ท่านมาตลอด

"ศศินธรา"...นายทหารประจำดองพันที่เจ็ด แข็งแกร่ง เฉียบขาด และกระด้างเย็นเซามิต่างกับแสงจันทร์ขีดเชียวหากมิมีใครล่วงรู้ ภายใต้ผืนผ้าที่ปิดบยังใบหน้าราวอัปลักษณ์เสียเต็มประดา ถลับมีความอ่อนแอหลบซ่อนอยู่

กระทั่งซะตาขีดเซียนใมห้พบเจอกัน "ความลับ" แห่งองค์เจ้าฟ้า.. "ฆรนินทร์" นักรบปริศนาชาวมันตระ ผู้มีอารมณ์ขึ้นลงดุจวาสยุร้าย

ยามรัก....แม้ดวงวิญญาณเพียงจักมอบให้

ยามแค้น... จักชดใช้ทั้งชีวิตก็เห็นจะมิเพียงพอ

เมื่ออยู่กับ เขา ดวงจันทร์ จัดส่องแสงพร่าวเหนือมวลหมู่ดาราทว่าก็ยังมิอาจเทียบเทียม ตะวัน ดวงงามได้เช่นนั้น...

รีวิวโดยผู้เขียน : ใจเจ้าศศิธร

Bacteria เป็นชื่อไม่ได้มีความหมายอันใดเนื่องจากตั้งแยกจากคู่หูคนสนิทที่ใช้ชื่อ Virus เท่านั้น เริ่มต้นการเขียนนิยายตั้งแต่สมัยเขียนด้วยลายมือในกระดาษ A4 แล้วซีร็อกแจก จากนั้นเทคโนโลยีก็ก้าวหน้าขึ้นชื่อของ Bacteria จึงไปสถิตตามบอร์ด Y ต่างๆ ส่วนใหญ่จะเขียนเรื่องสั้นความยาวประมาณห้าสิบถุึงหน้าเท่านั้น ไม่น่าเชื่อว่าในบรรดาคนเขียนคอมเมนต์อันน้อยนิดนั้นจะมีแนพันธ์แท้ที่ติดตามมาจนถึงทุกวันนี้ (ได้โปรดอย่าเช็คอายุกันและกัน เอิ้กกก)

....และแล้ว บ.ก. Amethyst ซึ่งรู้จักกันมาเนิ่นนานก็มาชวนให้พิมพ์เรื่อง "บุพเพ" ด้วย แล้วก็ต่อด้วยการทาบทามให้เขียนเรื่องยาวเป็นครั้งแรกใจชีวิตคือ "เลือนตะวัน" จากนั้นเลยวนเวียนอยู่ในบอร์ดนาบูอย่างเดียวไม่ได้นิยายที่ีไหนแต่อย่างใด

ด้วยความรักในงานเขียนจึงใช้เวลาจากงานประจำที่หนักหน่วงสร้างสรรค์ความน้ำเน่าเจ้าแม่พิศาลให้เป็นที่ประจักษ์เรื่องมา ทุกวันถึงแม้จะมีผลงานออกมาน้อยและคนอ่านจะติดตามไม่มาก

แม้จะผ่านมาร่วมสิบปีที่อยู่มในแวดดวงนักเขียนสาย Y ก็ยังถือว่าตัวเองเป็นเพียงนักเขียนมือสมัครเล่นเสมอ ยังมีข้อผิดพลาดและจุดบกพร่องอีกมากมายที่ต้องแก้ไขต่อไป ขอขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนผลงานมาตลอด Bacttis สัญญาว่าจะเขียนนิยายต่อไปตราบเท่าที่ยังมีคนติดตามค่ะ

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ใจเจ้าศศิธร

สวัสดีค่ะ คนอ่านที่รักยิ่งของ บก.

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่บก. Garnet รับผิดชอยค่ะ จะยากดีมีจนข้นแค้นอย่างไรก็ตาม ช่วยกรุณาอุดหนุน..เอ๊ย! ช่วยติดตามผลงานต่อไปของพวกเราด้วยนะค่ะ (ขายของกันหน้าด้านๆ เลยเชียว)

และแน่นอนค่ะ ในสำนักบก. เราถือคติว่า คำชมโยนใส่ Garnet คำติเขวี้ยงใส่หัวหน้าบก. Amethts หากท่านผู้อ่านที่น่ารักน่าหลงใหลมีความเห็นหรือข้อติ (?) ประการใดกรุณาใส่พานถวายแด่หัวหน้าบก. แต่เพียงผู้เดียวนะคะ

ไร้สาระกันพอหอมปากหอมคอ กลับมาเข้าเรื่องนิยายที่ทำให้ทุกท่านเนื้อเต้นกับภาพปหมาแรมปี ใจเต้นกับตัวอย่างมาแรมเดือน และ (พยายามฉ บอลสังหารคนแต่งและบกซ เพราะทำให้อารมณ์ค้างมานานเกินจะนับ ใช่แล้วค่ะ... ตำนานรัก บทใหม่ของเจ้าแม่ Bacteria ความหนักแน่นดุจขุนเขาหล่อหลอมด้วยแสงตะวันอันเจิดจ้า ผสานรักละมุนแห่งจันทรา กำเนิดเป็นนิยายหวานล้ำที่อ่านแล้วต้องอุ่นซ่านแม้ในคืนที่เหน็บหฟนาว "ใจเจ้าศศิธร"

สำหรับเรื่องนี้บก.ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรจริงๆ ค่ะ นอกจากกำหนดนิยามให้สามคำ อบอุ่น..อ่อนหวาน...พลิ้วไหว...เป็นนิยายที่มีครบทุกรสอ่านสนุกและติดตรึงทุกครั้งแม้จะอ่านจยมาแล้วสิบกว่ารอบก็ตามที

อยากรู้ว่าเป็นอย่างไร!? รอช้าอยู่ไยละคะ พลิกหน้าถัดไป แล้วเตรียมแพ็กกระเป๋าสู่ทิวเขาหิมะแันแสนสลับซํบซ้อนนาม "มันตราคีรี" สถานที่ที่คุณจะได้รู้สว่า แม่อากาศภายนอกจะเย็นเยือก หากก็ทำให้คุณอบอุ่นได้เพียงชั่วข้ามคืน