รายละเอียด : โรงละครของมนุษย์ต่างดาว (The Opera of Aliens)

บ่อยครั้งของการเฝ้ามองท้องฟเา ทำให้นึกไปว่าดวงดาวเกลื่อนฟ้าที่เห็นกำลังเห็นความเป็นไปของโลกเราไหม ถ้านับเอาเรื่องทฤษฎีการเดินทางของแสงมาตั้งต้น โลกเราก็เป็นเพียงดาวส่องแสงนิ่งดาวเล็ก ๆ อันอยู่ห่างไกลจากดาวอีกหลายล้านดวง ดาวที่อยู่ห่างไหลออกไปหลายหมื่นล้านปีแสงอาจกำลังเห็นลาวาเดือดที่ไหลท่วมเมือง และชีวิตชาวปอมเปอี หรือดาวที่อยู่ห่างออกไปอีกไกลโพ้นคงเห็นช่วงที่ไดโนเสาร์กำลังสูญพันธุ์ และถ้าเหล่าดวงดาวนั้นไม่ใช่ดาว แต่กลับเป็นดวงตาของมนุษย์ต่างดาวที่เฝ้ามองดูอยู่ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น บนโลกนี้จะถูกทำให้มองเห็นอย่างไร

สารบัญ : โรงละครของมนุษย์ต่างดาว (The Opera of Aliens)

• ฉันเริ่มเขียนบทกวีรักอีกครั้งระหว่างพายุฤดูร้อย
• ครบรอบวันที่ไม่ได้แต่งงาน
• เป็นคนนิรนามในความคำนึง
• ไม่มีจดหมายรักในตู้รับไปรษณีย์
• หญิงผู้แก้ตัวให้นางโมราและกากี
• เสรีชน
• นิยายโลก
• พรากเจตนารมณ์ของธรรมชาติ
• ไม่มีคาร์โลไฮเดรตที่ดีพอจะให้พลังงาน
• ยุทธภูมิในความว่างเปล่า
• โลกคือละครของมนุษย์ต่างดาว
• ล้านปีแสงแห่งความโดดเดี่ยว
• บันทึกของเด็กหญิงลูกบุญธรรม
• อันไดเล่าจะดับทุกข์เข้ญที่เป็นอยู่
• facebook
• ขออภัยท่านถูกกำจัดช่องในการรับชม
• ร่ำเทวษ : เมื่อครั้งมีเรื่องวุ่นวายในห้องประชุม
• แม้พรหมยังพบอภัยในหน้าที่สอง
• บ่อของแม่
• ฝันหัวใจ
• เสียงเพลงภูเขาตะวันตก
• ดวงตาดาวบนดอยรอยเท้าสุดท้ายในป่า
• สบตากับสิ่งสาบสูญ
• อาณาจักรเก่าแก่บนโลก
• โครงการปลูกถ่ายหัวใจ
• ชายชราผู้ตั้งเข็มนาฬิกาในพิพิธภัณฑ์
• ไร้เผ่าพันธุ์หัวทิ่มที่ขั่วโลกใต้
• สองนายอัปสราผู้รอดชีวิตจากฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
• เสียงเซ็งแซ่ซาวเวียด
• ยังเห็นจันทราสอยู่เหนือยอดชเวดกอง
• ดวงไฟประหลาดเหนือนานฟ้าฉนวนกาชา
• บัลเล่ต์ที่ไร้ข้อเท้า
• ใในสายตานกอนาโตเลีย
• หุบเขาของคนอายุยืนยาวที่สุดในโลก
• ความตายบนทางสายไหม

 

เนื้อหาปกหลัง : โรงละครของมนุษย์ต่างดาว (The Opera of Aliens)

บนผืนดินอาศัยที่ทึกทักเอาเองว่ามีพระจันทร์และดวงดาวเป็นของตนเองลาดเทของไหล่เขาที่อยู่ทำให้มองชีวิตความเป็นไปบนผิวดินและเส้นขอบฟ้าในอีกมิติหนึ่งที่ต่างออกไป

บ่อยครั้งของการเฝ้ามองท้องฟเา ทำให้นึกไปว่าดวงดาวเกลื่อนฟ้าที่เห็นกำลังเห็นความเป็นไปของโลกเราไหม ถ้านับเอาเรื่องทฤษฎีการเดินทางของแสงมาตั้งต้น โลกเราก็เป็นเพียงดาวส่องแสงนิ่งดาวเล็ก ๆ อันอยู่ห่างไกลจากดาวอีกหลายล้านดวง ดาวที่อยู่ห่างไหลออกไปหลายหมื่นล้านปีแสงอาจกำลังเห็นลาวาเดือดที่ไหลท่วมเมือง และชีวิตชาวปอมเปอี หรือดาวที่อยู่ห่างออกไปอีกไกลโพ้นคงเห็นช่วงที่ไดโนเสาร์กำลังสูญพันธุ์ และถ้าเหล่าดวงดาวนั้นไม่ใช่ดาว แต่กลับเป็นดวงตาของมนุษย์ต่างดาวที่เฝ้ามองดูอยู่ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น บนโลกนี้จะถูกทำให้มองเห็นอย่างไร

จากสายตาผู้เฝ้าดูนั้นคงเห็นชีวิตและสรรพสิ่งต่างเกิด-ดับมานัยไม่ถ้วน เป็นวงรอบที่เกิดซ้ำๆ จากสิ่งต่ำสุด จนถึงพัฒนาการอันสูงสุดและล่มสลายลงเพื่อรอการกำเนิดใหม่อีกครั้ง เห็นความแน่นอนที่ไร้ความอน่นอน เห็นชีวิตเล็ก ๆ ที่เรียกว่ามนุยษ์เป็นเพียงองค์ประกอบธุลีเดียวในหัวงจักราล ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้เฝ้ามองคงได้บันทึกเรื่องราวเก็บไว้สักที่ ประวัติศาสตร์แห่งความจริงของโลกคงอยู่ที่นั่น

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : โรงละครของมนุษย์ต่างดาว (The Opera of Aliens)

บนผืนดินอาศัยที่ทึกทักเอาเองว่าพระจันทร์และดวงดาวเป็นของตนเอง ลาดเทของไหล่เขาที่อยู่ทำให้มองชีวิตความเป็นไปบนผืนดินและเส้นขอบฟ้าในอีกมิติหนึ่งที่ต่างออกไป

บ่อยครั้งของการเผ้ามองท้องฟ้า ทำให้นึกไปว่าดวงดาวเกลื่อนฟ้าที่เห็น กำลังเห็นความเป็นไปของโลกเราไหมถ้านีบเอาเรื่องทฤษฎีการเดินทางของแสงมาตั้งต้นโลกเราก็เป็นเพียงดาวส่องแสงนิ่งดาวเล็กๆ อันอยู่ห่างไหลจากดาวอีกหลายล้านดวง ดาวที่อยู่ห่างไกลไปหลายหมื่นล้านปีแสงอาจกำลังเห็นลาวาเดือดที่ไหลท่วมเมืองและชีวิตชาวปอมเปอี หรือดาวที่อยู่ห่างออกไปอีกไกลโพ้นคงเห็นช่วงที่ไดโนเสาร์กำลังสูญพันธ์ และถ้าเหล้าดวงดาวนั้นไม่ใช่ดาว แต่กลับเป็นดวงตาของมนุษย์ต่างดาวที่เฝ้ามองดูอยู่ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นบนโลกนี้จะถูกทำให้่มองเห็นอย่างไรจากสายตาผู้เฝ้าดูนั้นคงเห็นชีวิตและสรรพสิ่งต่างเกิดดับมานับไม่ถ้วน เป็นวงรอบที่เกิดซ้ำๆ จากสิ่งต่ำสุดจนถึงพัฒนาการอันสูงสุดและล่มสลายลงเพื่อรอการกำเนิดใหม่อีกครั้ง เห็นความแน่นอนที่ไร้ความแน่นอนเห็นชีวิตเล็กๆ ที่เรียกว่ามนุษย์เป็นเพียงองค์ประกอบธุลีเดียวในห้วงจักรวาล ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้เฝ้ามองคงได้บันทึกเรื่องราวเก็บไว้สักที่ ประวัติศาสตร์แห่งความจริงของโลก คงอยู่ที่นั้น

ขอให้เพลิดเพลิน ขบคิดและรื่นรมย์ในโรงละครมนุษย์ต่างดาว

มุทิตา

มีนาคม 2559