รายละเอียด : วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร พระสงฆ์จี้กงอรรถาธิบาย

วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร พระสงฆ์จี้กงอรรถาธิบาย

วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร หรือที่เรียกอย่างสั้นๆ ว่า วัชรสูตร นั้น เป็นพระสูตรสําคัญที่ผู้ศึกษาธรรมทุกคนต่างรู้จัก ได้ถูกแปลจากภาษาอินเดียเป็นภาษาจีนมากมายหลายสํานวน แต่สํานวนที่ทุกคนต่างยอมรับมากเป็นที่สุด คือสํานวนของท่านพระกุมารชีพ ซึ่งเป็นภิกษุผู้มีชื่อเสียงโด่งดังปรากฏอยู่ในช่วงปีค.ศ.๓๔๔-๔๑๓ แต่เท่าที่มีการถ่ายทอดจากภาษาจีนออกสู่ภาคภาษาไทยแพร่หลายมากที่สุด คือสํานวนของท่านอาจารย์เสถียร โพธินันทะ ส่วนสํานวนที่มีการแปลเนื้อพระสูตรพร้อมทั้งคําอธิบายด้วยนั้น ก็มีเพียงสํานวนของ “ลูกศิษย์โง่” ที่ได้แปลจากผลงานการประพันธ์ของ “หลี่อี้หยู” เท่านั้น ดังนั้นจึงนับเป็นนิมิตหมายอันดีที่คุณ อมร ทองสุก ได้แปลวัชรสูตรฉบับที่พระสงฆ์จี้กงได้อรรถาธิบายขึ้น หลังจากที่ได้แปล คัมภีร์หลุนอวี่ ซึ่งเป็นปรัชญาสําคัญของขงจื่อไปแล้ว

อนึ่ง พระสูตรฉบับนี้ยังเป็นที่ยอมรับอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า มีธรรมานุภาพยิ่งใหญ่ในการปลุกตื่นดวงปัญญาของผู้คนให้สว่างไสว แต่การที่จะอ่านพระสูตรฉบับนี้ให้แตกฉานเข้าใจ กลับเป็นอุปสรรคสําคัญที่ทําให้ผู้คนจํานวนมากเกิดใจท้อแท้หวั่นไหวที่จะทําความเข้าใจต่อพระสูตรฉบับนี้ต่อไป แม้นจะมีผู้คงแก่เรียนหลายสํานักพยายามอธิบายพระสูตรฉบับนี้ให้เข้าใจง่ายยิ่งขึ้น แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาการอ่านเข้าใจยากให้หมดสิ้นไปได้ ดังนั้นพระสงฆ์จี้กงจึงได้ขันอาสาเรียบเรียงคําอธิบายวัชรสูตรฉบับนี้ขึ้น ซึ่งคําอธิบายวัชรสูตรของพระสงฆ์จี้กงฉบับนี้ นับเป็นผลงานที่สามารถอธิบายวัชรสูตรได้ตรงตามพุทธประสงค์ พร้อมทั้งยังอ่านเข้าใจง่ายที่สุดเท่าที่มีปรากฏอยู่ในบรรณพิภพขณะนี้

สำนักพิมพ์ชุณหวัตร

สารบัญ : วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร พระสงฆ์จี้กงอรรถาธิบาย

• บทที่ ๑ เหตุปัจจัยแห่งการประชุมธรรม
• บทที่ ๒ ศุโภบัติ อาราธนา
• บทที่ ๓ มหายาน ศาสตร์แท้
• บทที่ ๔ ดำเนินแยบยล ไร้ดำรง
• บทที่ ๕ ดั่งแท้เห็นจริง
• บทที่ ๖ ศรัทธาเที่ยงตรง ยากจะมี
• บทที่ ๗ ไร้รับ ไร้วาจา
• บทที่ ๘ อิงธรรมก่อเกิด