รายละเอียด : The Appalachian Trail ใจก้าวเท้าเดิน

The Appalachian Trail ใจก้าวเท้าเดิน

Can Do คือฉายาในการเดินป่าของสตรีไทยคนหนึ่ง ที่บ้าพอจะไปนอนกลางดิน กินกลางทราย ไต่ก้อนหิน ปีนต้นไม้ เป็นเวลากว่าครึ่งปี สภาพที่เกิดกับเธอคือ เท้าบวม ขาเปลี้ย เปียกปอน ไข้ขึ้น ชุดเยิน รองเท้าขาด (เปลี่ยนสามคู่) ท้องร้อง หิวตลอดเวลา ผอมโกรก ผิวกร้าน ตัวเหม็น ผมเป็นสังกะตัง สรุปคือพัง - แล้วทําทําไม จากรัฐจอร์เจียไปรัฐเมน นั่งเครื่องบินห้าชั่วโมงก็ถึงแล้ว เดินทําไมตั้งหกเดือน แคนดูไม่มีคําตอบสวยหรู เธอมีโอกาส เธอก็แค่คว้ามัน แล้วถ่ายทอดให้เราฟังทุกเรื่องราวอย่างซื่อตรง

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : The Appalachian Trail ใจก้าวเท้าเดิน

คุณยุ้ย ปิยะธิดา เจ้าของฉายา “Can Do” เป็นนักเดินป่า แม่ค้า นักการเกษตร สัตวบาล นักเซิร์ฟสมัครเล่น เป็นมาแล้วหลายอย่าง ยกเว้นนักเขียน เธอไม่เคยเขียนหนังสือยาวขนาดนี้มาก่อน แต่เธอเป็นผู้หญิงที่จัดอยู่ในประเภท “คนจริง” หมายถึง เมื่อเธออยากเขียนหนังสือ เธอก็ไม่คิดจะติดต่อสํานักพิมพ์เพื่อนําเสนอไอเดียก่อน เธอลุยเขียนเลยตั้งแต่ต้นจนจบ เสร็จแล้วก็ส่งต้นฉบับทั้งหมดมาให้อะบุ๊กอ่าน

ก็อย่างที่บอก แคนดูไม่ใช่นักเขียน เธอไม่ได้เขียนถ้อยคําคมคายอินสไปริ่ง ประเภทที่คุณจะโควตไปทําซึ้งได้ทุกๆ สองหน้า แคนดูไม่พยายามจะเป็นอะไรที่ตัวเองไม่ได้เป็น เธอเล่าเรื่องซื่อๆ ทว่าความจริงนั้นจับใจคน มันทําให้เรารู้ว่าทุกวีรกรรมที่ฟังดูเป็นตํานานเหลือเกิน ย่อมประกอบด้วยวันโง่ๆ เง่าๆ ไม่มากก็น้อย เราทุกคนย่อมต้องมีช่วงเวลาบื้อใบ้ไร้ความหมาย เราล้วนเดินไปอย่างมืดบอดบนเส้นทางยาวไกลของเรา บางวันเราแน่วแน่ในจุดหมาย วันต่อมาก็หวั่นไหวสั่นคลอน บางช่วงเรามีเพื่อนเดิน บางช่วงก็ไม่มีแล้วเมื่อไปถึงจุดหมาย ชีวิตเราก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย โลกไม่ได้ปรบมือให้ หรือต่อให้มีใครมอบโล่รางวัล วันหนึ่งมันก็จะถูกฝุ่นจับหนา เขาถึงพูดกันเสมอว่า คุณค่าทั้งปวงของชีวิตนั้นหล่นเรี่ย สอดแซมอยู่ระหว่างทาง

ชมพูนุท ดีประวัติ (บรรณาธิการเล่ม)