รายละเอียด : ฤดูหลงป่า

ฤดูหลงป่า

ทุกคนที่เข้าไปในป่า พอกลับออกมามักไม่เหมือนเดิม... "ฟีฟ่า" เด็กหนุ่มม.ปลาย กําลังเตรียมเข้ามหา'ลัย ได้รับหน้าที่(แบบไม่เต็มใจ)ให้ไปดูแลคุณยายที่ต่างจังหวัด เจ้าตัวทําได้เพียงยอมจํานน แต่ก็ยื่นข้อเสนอว่า การไปดูแลยายครั้งนี้ถือเป็นการฝึกใช้ชีวิตเพื่อเตรียมอยู่หอ เพราะทําเลบ้านคุณยายนั้นช่างทุรกันดารซะเหลือเกิน

ที่นั่น เขาได้พบชายหนุ่มรุ่นคุณน้าอย่าง “หัวหน้าเหม” หรือในชื่อที่รู้กันแค่สองคนว่า “พี่เติร์ด” ของน้องฟีฟ่า เจ้าหน้าที่กรมอุทยานฯ ผู้ซึ่งความรักไม่รุ่งจึงมุ่งแต่งานจนไม่มีเวลามองใคร วันๆ อยู่แต่กับเหล่าสิงสาราสัตว์และสีเขียวของป่าดงพงไพร การปรากฏตัวของเด็กหนุ่มน่ารักสดใสอย่างฟีฟ่าทําให้โลกของเขาเปลี่ยนไป เผลอเปิดประตูใจให้คนเป็นน้องเข้ามาแต่งแต้มสีสัน ให้ฤดูร้อนกลายเป็นฤดูรักที่แสนอบอุ่นหัวใจ และหลงใหลไปกับมนตร์เสน่ห์สีเขียวที่จะทําให้หัวใจไม่เหมือนเดิม

“มานอนสักที ... มัวแต่มองอะไรอยู่ เร็วสิ เธอได้หนุน ส่วนฉันได้กอด” เขารับตัวผมไปกอดไว้ ... เสียงลมหายใจเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น ผมรับรู้ถึงลมร้อนๆ ที่อยู่เหนือต้นคอ แถมยังเสียววาบมากกว่าเดิมเมื่อจมูกโด่งๆ ของอีกฝ่ายคลอเคลียต้นคอผมไปมา ... "ชู่ว อย่าดิ้น เดี๋ยวตื่น” “พี่เติร์ดก็ตื่นอยู่ไม่ใช่หรือไง” “ไม่ได้หมายถึงฉัน” “…” “อย่างอื่นต่างหาก”