รายละเอียด : Britt-Marie Was Here บริทท์มารีอยู่ตรงนี้

Britt-Marie Was Here บริทท์มารีอยู่ตรงนี้

"ในวัยหกสิบสาม บริทท์มารีกำลังจะเริ่มชีวิตใหม่" เธอกลายเป็นโสดอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อผู้ชายที่เธอเคยฝากชีวิตไว้ปรากฎว่าเขารับฝากชีวิตของผู้หญิงอีกคนซึ่งสาวและสวยกว่าเธอมาก ก้าวแรกของชีวิตใหม่ บริทท์มารีหางานทำเป็นสิ่งแรก "ฉันเคยอ่านเจอข่าวในหนังสือพิมพ์ ผู้หญิงคนหนึ่งนอนตายในแฟลตตัวเองเป็นเวลาหลายสัปดาห์ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีลูก ไม่มีสามี และไม่มีงานทำ ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่นั่น แต่ถ้าเรามีงานทำใครสักคนจะสังเกตเห็นในวันที่เราหายไปจากที่ทำงาน"

ชีวิตเล่นตลกทำให้บริทท์มารีจับพลัดจับผลูได้งานเป็นโค้ชทีมฟุตบอลเยาวชนในชุมชนแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า "บอร์ก" เป็นชุมชนเล็กๆ ที่ไม่เคยฟื้นตัวจากวิกฤติเศรษฐกิจและกำลังรอวันตาย แต่ถึงอย่างนั้น ดูเหมือนมันจะไม่สำคัญสำหรับมารีสักเท่าไหร่ เพราะเธอไปที่นั่นเพียงเพื่อเสาะหา "ความเป็นบริทท์มารี" ที่เธอทำหล่นหายระหว่างทางของชีวิตคู่ "เธอเพียงอยากให้ใครๆ รู้ว่าบริทท์มารีนั้นมีตัวตนและตอนนี้บริทท์มารีอยู่ตรงนี้"

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Britt-Marie Was Here บริทท์มารีอยู่ตรงนี้

ประโยคแรกของเรื่องย่อบนปกหลังมีว่า "ในวัยหกสิบสาม บริทท์มารีกำลังจะเริ่มชีวิตใหม่" ไม่ใช่ประโยคซับซ้อน แต่ขณะเดียวกันก็ซ่อนไว้ทั้งความน่าขัน น่าวิตก น่าแปลกใจ และกับหลายคน มันคือความไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ ไม่มีใครกำหนดว่าจุดสิ้นสุดของการเริ่มต้นใหม่ควรอยู่ที่อายุสักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนเราส่วนใหญ่จะเห็นตรงกันว่า ในวัยหกสิบสาม มันจะไม่ใช่เรื่องง่าย

ไม่ว่าอย่างไร "บริทท์มารี" เจ้าของเรื่องเล่ากว่าสามร้อยหน้าในหนังสือเล่มนี้ ก็ได้เลือกแล้วว่าจะทำอย่างนั้น เฟรียดริค บัคมัน เคยถ่ายทอดเรื่องราวของชายสูงวัยที่พยายามพาตนเองลัดสู่จุดจบเร็วกว่ากำหนดธรรมชาติ ในหนังสือ "ชายชื่ออูเว" (A Man Called Ove) มาครั้งนี้กับ "บริทท์มารีอยู่ตรงนี้ (Britt-Marie Was Here) ดูเหมือนตัวละครของเขาจะทำสิ่งตรงข้าม แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม หนังสือทั้งสองเล่มก็บอกเล่าอะไรคล้ายๆ กันอย่างหนึ่งนั่นคือ มันบอกเราว่าชีวิตนั้น บ่อยครั้งใจร้าย หลายครั้งไม่น่าอยู่ แต่ขณะเดียวกันก็มีแง่มุมงดงามให้จดจำและรำลึกถึงเสมอ

หลายคนเรียก "ชายชื่ออูเว" ว่าหนังสือ "ฟีลกู๊ด" ถ้ายึดตามเกณฑ์การตัดสินเดียวกัน "บริทท์มาร์อยู่ตรงนี้" ก็น่าจะฟีลกู๊ดได้เหมือนกัน เพียงแต่ความฟิลกู๊ดนั้นไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นในโลกที่ทุกอย่างเป็นสีชมพูเสมอไป ในโลกที่ออกจะหม่นๆ เทาๆ กะพร่องกะแพร่ง เต็มไปด้วยสิ่งที่ขาด และไม่เคยมีอะไรครบ รอยยิ้มและดอกไม้ก็พอจะมีที่ทางจะอยู่ของมันได้อยู่เหมือนกัน

สำนักพิมพ์แมร์รี่โกราวด์