รายละเอียด : อุโมงค์ (113)

อุโมงค์
รวมเรื่องสั้นลำดับที่ 2 ชุดนิยายผีและเรื่องลึกลับ

จากปากคำของคนใกล้ตายจำนวนมากเล่าว่า เมื่อหมดลม พวกเขาจะรู้สึกว่าตนเองลอยตัวสูงขึ้น หลังจากนั้นจะเดินหรือลอยผ่านอุโมงค์ยาวไปเรื่อย ๆ จนพบแสงสว่าง ที่นั่นพวกเขามักพบญาติมิตรที่จากโลกไปก่อนรออยู่ พวกเขาจะรู้สึกสบายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

นักวิทยาศาสตร์มีทฤษฎีว่า ประสบการณ์ผ่านอุโมงค์คือการทำงานของสมองของคนใกล้ตาย เพื่อให้ความตายเป็นกระบวนการที่ไม่ทรมาน ทั้งนี้เพราะสมองของคนที่ใกล้ตายมีออกซิเจนไปเลี้ยงน้อย ความดันตก สมองจะสั่งให้หลั่งเอนดอร์ฟิน ออกฤทธิ์คล้ายมอร์ฟีน ทำให้เห็นอะไรสวยไปหมด เหล่านี้เป็นภาพลวงตาที่สมองสร้างขึ้นมา คนที่ผ่านการตายจึงมักพบภาพที่คล้าย ๆ กัน ในช่วงที่ออกซิเจนน้อยลงนี้

ในโลกของคนเป็น เราทั้งหลายก็กำลังเดินผ่าน ‘อุโมงค์’ เราแสวงหาโลกใหม่ที่ดีกว่าตลอดเวลา ใช่ไหมว่าความปรารถนานี้ฝังในจิตใต้สำนึกของเราจนยามจากโลก เราก็หลอกตัวเองว่าเดินผ่านอุโมงค์มืดไปสู่แสงสว่างสวยงาม?