รายละเอียด : บ้านตุ๊กตา

'ศิรัณย์' เป็นนักเขียนนิยายพาฝันที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมบ้านกับ 'ยักษ์' เพื่อนรักซึ่งเป็นนักเขียนสารคดี เช้าวันหนึ่งเขาพบหญิงสาวความจำเสื่อมนอนอยู่ในโรงรถ เธอจำอะไรไม่ได้เลย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงกระเป๋าเสื้อผ้า เงินหนึ่งหมื่นบาท และตุ๊กตาหนึ่งตัว หลังพยายามถามไถ่และหว่านล้อมให้ไปจากบ้านของเขาไม่เป็นผลสำเร็จ ศิรัณย์ใจอ่อนยอมให้เธออยู่ร่วมบ้านด้วยสองวัน เขาเรียกเธอว่า..."ตุ๊กตา"

'ยุกติ' มองเห็นปัญหาที่จะตามมาหากรับหญิงสาวความจำเสื่อมให้อยู่ร่วมบ้านด้วยไม่ว่าจะกี่วันก็ตาม แต่เขาก็ใจไม่แข็งพอที่จะไล่เธอออกไป ทว่าการมีหญิงสาวอีกคนมาอยู่ร่วมบ้านด้วยก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ชีวิตในซอยทองคำสิบเอ็ดมีเรื่องชวนปวดหัวมากพออยู่แล้ว ทั้งอาม่าจอมสอดรู้สอดเห็น เพื่อนบ้านเห็นแก่ตัว แม่บ้านสุดเนี้ยบ ยังจะเรื่องราวของสาวข้างบ้านที่เพื่อนเขาหลงรัก และไหนจะงานสารคดีที่เขาจะเขียนส่งประกวดอีกล่ะ

สิ่งเดียวที่ตุ๊กตาจำได้ คือบางข้อความในหนังสือนิยายของศิรัณย์ "การพบกันครั้งแรกของคนสองคนอาจเป็นความบังเอิญ การพบกันครั้งต่อมาอาจเป็นเรื่องของโชคชะตาหรือคนบนฟ้าส่งสัญญาณบางอย่างบอกเรา ให้เราลงมือทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะได้พบเจอใครคนนั้นอีกเป็นครั้งที่สาม ที่สี่...ได้พบ ได้รัก และได้อยู่ด้วยกันไปตลอดกาล"