“ถ้าคุณต้องการ ผมก็จัดให้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่...แล้วผมจะได้อะไรจากการร่วมมือกับคุณครั้งนี้ล่ะไทนี่”

 

 

“นี่คุณจะทำอะไรให้ฉันเฉยๆ โดยไม่ต้องต่อรองไม่ได้หรือไงคะ”

 

 

“โลกนี้มีอะไรที่เราได้มาเปล่าๆ ด้วยเหรอ”

 

 

“ก็ได้! งั้นคุณอยากได้อะไร”

 

 

“ถ้าหมอบอกว่าโอเค จะไม่มีการ ‘นอนกอดกันเฉยๆ’ อีกต่อไป” ที่จริงเขารู้ตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้วว่าสภาพร่างกายของเธอปกติดี แต่เควินก็ยังอยากให้เธอยินยอมพร้อมใจด้วยความเต็มใจมากกว่า

 

 

“แต่ฉันท้องอยู่” ใบหน้าหวานละมุนเป็นสีชมพูระเรื่อขึ้นมาอีกครั้ง แหม! เธอนี่ก็กล้าที่จะพูด เมื่อกี้นี้ถ้าท้องไม่ร้องขึ้นมาเสียก่อน ป่านนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งต่อรองกันแล้วล่ะ!

 

 

“ก็บอกแล้วไงว่าถ้าหมออนุญาต...แต่ที่จริงจากผลการตรวจที่เมืองไทย คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าสุขภาพของคุณเป็นยังไง หมอของคุณก็ไม่ได้ห้ามไม่ใช่เหรอ” เขาดักคอไว้ก่อนล่วงหน้า ทำให้ใบหน้าเรียวเล็กนั้นเป็นสีเข้มขึ้นอีกระดับ “คุณคงไม่ได้คิดจะให้ผมรักษาพรหมจรรย์ซึ่งขาดไปตั้งแต่อายุสิบสี่ตลอดจนกว่าคุณจะคลอดหรอกใช่ไหม”

 

 

“ก็ได้! แต่คุณต้องเล่นให้สมบทบาทนะคะ ต้องให้แม่เลี้ยงของฉันคิดว่าเราเป็นคู่รักบันลือโลกที่รักกันปานจะกลืนกิน รักกันแบบ...”

 

 

เควินไม่ได้รอให้เธอพูดจนจบ เรียวปากอุ่นร้อนประกบลงบนริมฝีปากนุ่มชุ่มชื้นอีกครั้งและครั้งนี้มันร้อนแรงยิ่งกว่าครั้งก่อนเสียอีก จูบที่แสนจะเร่าร้อน รุนแรงและลึกล้ำนั้นทำเอาหญิงสาวถึงกับหอบหายใจและส่งเสียงครางหงุงหงิงในลำคออย่างหลงลืมตน กว่าเขาจะยอมยุติจุมพิตเร้าอารมณ์นั้นเธอก็แทบจะปัดทุกอย่างบนโต๊ะอาหารแบบเคลื่อนที่ทิ้งแล้วลากเขาขึ้นมากินแทนอาหารเช้าเสียแล้ว!

 

 

“อันนี้เป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ รับรองว่าเวลาแสดงจริงผมจะจัดให้ยิ่งกว่านี้อีก”