อักษราภัค จะทำเช่นไรเมื่อพี่ชายต้องการให้เธอแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสนิทของผู้เป็น พ่อ เพียงเพราะไม่ต้องการให้เธอไปเรียนต่อต่างประเทศ ยุคนี้สมัยนี้มันยังมีอีกหรือ...การคลุมถุงชนนั่นน่ะ! หญิงสาวต่อต้านด้วยการหนีออกจากบ้าน โดยไม่รู้ว่าการตัดสินใจครั้งนั้น โชคชะตาได้นำพาเธอไปพบกับผู้ชายที่เป็นรักแรก

ภีมพล ชายหนุ่มเจ้าของชลอัณณวา รีสอร์ตชื่อดังทางภาคใต้ ต้องมากลืนน้ำลายตัวเองหลังจากประกาศไม่รับเด็กฝึกงานที่เป็นลูกท่านหลานเธอ หรือเรียกอีกทีว่า ‘เด็กเส้น’ พวกเจ้าปัญหา เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อหรืออะไรทั้งหลายแหล่ที่หมายถึงพวกหล่อนหยิบจับงานไม่เป็น ครั้นเขาได้มาพบกับแม่ ‘สาวหน่อมแน้ม’ ผู้อาจหาญต่อกรกับเขา ความรู้สึกด้านอคติก็ค่อยๆ จางหายไป ซ้ำยังถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกอื่นอีกด้วยสิ

พอรู้ตัวอีกที...เขาก็อยากมีเมียเด็ก!

“เมียเด็กนี่ ผู้ชายแก่ๆ” เธอจงใจย้ำคำว่า ‘แก่’ ชัดๆ เน้นๆ

“เขา ใช้เรียกภรรยาไม่ใช่เหรอคะ” กะพริบตาปริบๆ ไร้เดียงสาให้เขา แก้มสากที่ขึ้นสีเรื่อทันที เธอยกมือปิดปากหัวเราะอย่างขบขัน ภีมพลปล่อยร่างน้อยออก เดินหนีไปทิ้งตัวบนโซฟานุ่มอย่างไม่ไปต่อไม่ถูก ไม่คิดว่าเธอจะย้อนกลับอย่างเจ็บแสบ นี่มัน ‘ปมด้อย’ ของเขาเลยนะ

“โอ๋ๆ ทำไมทำหน้าเหมือนน้อยใจอย่างนั้นล่ะคะ” คนล้อตามมาโอ๋กลั้วเสียงหัวเราะ

เขามองเธอด้วยสีหน้าคาดโทษ หากไม่มีธุระต้องไปจัดการล่ะก็ ฮึ่ม...

เมียเด็กจะต้องสลบคาอกผัวแก่แน่ๆ!!

“ถึงพี่จะแก่...แต่พี่ก็อึด!!”