“หัวของเจ้านั่น” หน้าผอมซูบเรียวพยักไปทางศีรษะมนุษย์ในถาดเซ่นสังเวยหน้าแท่นที่บูชา

“แทนที่จะทิ้งไป หรือรูดเนื้อหนังเอากะโหลกมาใช้อย่างทุกคราว ข้าจะเอาไปประกอบพิธีสร้างอสุรกายตัวใหม่ให้แก่เจ้า...มันจะเป็นอสุรกายที่น่าขนลุกขนพองที่สุด และไม่มีใครเคยพบเห็นตัวจริงมาก่อนเลย นอกจากเสียงเล่าลือเท่านั้น”

“อสุรกายชนิดไหนขอรับ?” เสียงของฝ่ายอ่อนวัยลิงโลดแทบระงับไม่อยู่ ลุกขึ้นนั่งยงโย่บนส้นเท้า มองหน้าฝ่ายบนตั่งอย่างร้อนใจใคร่รู้

“ข้าร่างภาพมันขึ้นแล้ว อยู่ในอุโมงค์โน่น อยากเห็นก็ตามเข้าไป!”